Najwyższe wynagrodzenia są w Katowicach

– Rzeczywiście jeszcze kilka lat temu w Poznaniu kwitła przedsiębiorczość. Ale teraz miasto znalazło się na rozdrożu – komentuje Krzysztof Kłosowicz, wiceprezes Wielkopolskiego Związku Pracodawców. – Mało jest u nas wielkich przedsiębiorstw zatrudniających więcej niż 1000 osób, przegrywamy walkę o nowoczesne centra usług. Samorząd przykłada mniejszą wagę do rozwiązywania nękających nas problemów – wylicza Kłosowicz. – Wyjazd ze strefy ekonomicznej trwa pół godziny, bo nie ma komu zbudować ronda. Nic dziwnego, że wielu przedsiębiorców przenosi się do podmiejskich ośrodków – dodaje.

Zapaść w Lubuskiem

Zarobki w Poznaniu i tak wydają się marzeniem w nieodległych przecież Zielonej Górze i Gorzowie Wielkopolskim. Są najniższe w kraju, niższe od średniej krajowej, a w Zielonej Górze jeszcze spadły w porównaniu z 2010 r. – Te dane potwierdzają, iż woj. lubuskie to takie zapomniane przez wszystkich rubieże – załamuje ręce Łukasz Rut z Organizacji Pracodawców Ziemi Lubuskiej. – Wiele osób sądzi, że dzięki korzystnemu położeniu sami sobie poradzimy. Tymczasem to biedny region, na pewno nie należymy do Polski A, choć leżymy na ścianie zachodniej – wyjaśnia. Najszybciej zaś w 2010 r. – wynika z danych US w Warszawie – rosły przeciętne płace w Lublinie – o prawie 12 proc. I przegoniły dzięki temu średnią w Łodzi czy Toruniu. – W Lublinie nie czuje się aż tak wysokiego wzrostu – oponuje Dariusz Jodłowski, prezes Związku Pracodawców Lubelszczyzny. – To prawda, że wiele firm świadczy usługi dla firm w Warszawie, więc może zaoferować wyższe wynagrodzenia. I że często zmuszeni jesteśmy podnosić płace, by zatrzymać najlepszych ludzi. Na pewno gonimy średnią krajową, ale nie jestem pewien, czy tak szybko – analizuje.

Opinia: Tomasz Kaczor, główny ekonomista Banku Gospodarstwa Krajowego

Fakt, że w Warszawie średnie zarobki rosną wolno, wynika ze struktury zatrudnienia. Przede wszystkim mało jest przedsiębiorstw przemysłowych, które w czasie początkowego ożywienia gospodarczego w 2010 r. najszybciej odczuły pozytywne jego skutki. Za to aż ok. 40 proc. osób zatrudnionych jest w handlu i usługach logistycznych. A te akurat branże mocno odczuły skutki kryzysowej sytuacji w 2009 i 2010 r. Przeważają tam mniejsze, prywatne firmy, które są najbardziej ostrożne pod względem przyjmowania nowych ludzi i podwyżek. Nie zgodzę się jednak z tezą, że Katowice dalej będą uciekać Warszawie. To, co ciążyło Warszawie przez ostatnie miesiące, wkrótce może stać się jej atutem. Usługi i handel co prawda nie są awangardą wzrostu zarobków, ale przy ożywieniu gospodarczym szybko gonią przemysł. Inna jest sytuacja w Gorzowie Wielkopolskim, Zielonej Górze czy Kielcach. To nie są ośrodki metropolitalne, nie mają dodatkowej renty z tego tytułu. I trudno tu oczekiwać rewolucyjnych zmian.

masz pytanie, wyślij e-mail do autorki a.cieslak@rp.pl