W najbliższą sobotę, 26 września 2020 r. o godzinie 11, odbędzie się egzamin na aplikacje prawnicze. Od kilku lat wraz z Wydawnictwem CH Beck pomagamy młodym prawnikom w powtórce materiału do testu. Dziś powtórka z postępowania administracyjnego i prawa pracy. Za tydzień ostatni odcinek – poradzimy, jak się odwołać od niezdanego egzaminu.
Czytaj także:
Wykaz tytułów aktów prawnych na egzamin wstępny na aplikację adwokacką i radcowską w 2020 r.
Egzamin wstępny na aplikacje 2020: powtórka z procedury karnej
Udział prokuratora
Uprawnienia prokuratora.
Prokuratorowi służy prawo zwrócenia się do właściwego organu administracji publicznej o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem (art. 182 k.p.a.).
Udział w postępowaniu.
Prokuratorowi służy prawo udziału w każdym stadium postępowania w celu zapewnienia, aby postępowanie i rozstrzygnięcie sprawy było zgodne z prawem.
Sprawdzona, pogłębiona i kompleksowa wiedza dla MŚP
Organ administracji publicznej ma obowiązek zawiadomić prokuratora o wszczęciu postępowania oraz o toczącym się postępowaniu w każdym przypadku, gdy uzna udział prokuratora w postępowaniu za potrzebny.
Sprzeciw.
Prokuratorowi służy prawo wniesienia sprzeciwu od decyzji ostatecznej, jeżeli przepisy k.p.a. lub przepisy szczególne przewidują:
1) wznowienie postępowania;
2) stwierdzenie nieważności decyzji albo
3) uchylenie lub zmianę decyzji.
Prokurator wnosi sprzeciw do organu właściwego do wznowienia postępowania, stwierdzenia nieważności decyzji albo jej uchylenia lub zmiany.
Sprzeciw od decyzji wydanej przez ministra wnosi prokurator generalny.
Jeżeli podstawą sprzeciwu jest naruszenie przepisu art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., wniesienie sprzeciwu wymaga zgody strony.
Termin rozpatrzenia
Sprzeciw prokuratora powinien być rozpatrzony i załatwiony w terminie 30 dni od daty jego wniesienia.
Wszczęcie postępowania z urzędu.
W przypadku wniesienia sprzeciwu przez prokuratora właściwy organ administracji publicznej wszczyna w sprawie postępowanie z urzędu, zawiadamiając o tym strony (art. 186 k.p.a.).
Wstrzymanie wykonania decyzji.
W przypadku wniesienia przez prokuratora sprzeciwu organ administracji publicznej, do którego sprzeciw wniesiono, obowiązany jest niezwłocznie rozpatrzyć, czy zachodzi potrzeba wstrzymania wykonania decyzji do chwili załatwienia sprzeciwu (art. 187 k.p.a.).
Niedopuszczalność wniesienia sprzeciwu.
Prokurator, który wniósł skargę na decyzję organu administracji publicznej do sądu administracyjnego, nie może z tych samych przyczyn wnieść sprzeciwu (art. 189 k.p.a.).
Inne uprawnienia
Prokuratorowi służy prawo zwrócenia się do właściwego organu administracji publicznej o wszczęcie postępowania w celu:
A. usunięcia stanu niezgodnego z prawem,
B. ochrony ważnego interesu strony,
C. ochrony ważnego interesu społecznego.
Odp. A; art. 182 k.p.a.
Sprzeciw prokuratora powinien być rozpatrzony i załatwiony w terminie:
A. 30 dni od daty jego wniesienia,
B. 14 dni od daty jego wniesienia,
C. 7 dni od daty jego wniesienia.
Odp. A; art. 185 § 1 k.p.a.
Wydawanie zaświadczeń
Zgodnie z przepisami k.p.a. zaświadczenie wydaje się:
A. wyłącznie na żądanie organu administracji publicznej,
B. na każde żądanie ubiegającego się o wydanie zaświadczenia, niezależnie od jego interesu prawnego,
C. jeżeli przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego.
Odp. C; art. 217 § 2 pkt 1 k.p.a.
Omówienie:
Organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.
Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:
1) urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa;
2) osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.
Zaświadczenie powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 7 dni.
Zaświadczenie wydaje się w formie dokumentu elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
Postępowanie wyjaśniające.
Organ administracji publicznej przed wydaniem zaświadczenia może przeprowadzić w koniecznym zakresie postępowanie wyjaśniające.
Odmowa.
Odmowa wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
Podstawa prawna żądania.
Organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia ani oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, jeżeli:
1) znane są one organowi z urzędu;
2) możliwe są do ustalenia przez organ na podstawie:
a) posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych,
b) rejestrów publicznych posiadanych przez inne podmioty publiczne, do których organ ma dostęp w drodze elektronicznej na zasadach określonych w przepisach ustawy z 17.02.2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne,
c) wymiany informacji z innym podmiotem publicznym na zasadach określonych w przepisach o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne,
d) przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych (dowodu osobistego, dowodów rejestracyjnych i innych).
Organ administracji publicznej żądający od strony lub innego uczestnika postępowania zaświadczenia albo oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego jest obowiązany wskazać przepis prawa wymagający urzędowego potwierdzenia tych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia.
Kiedy odmowa
Odmowa wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie następuje w drodze:
A. zarządzenia,
B. postanowienia, na które służy zażalenie,
C. decyzji.
Odp. B; art. 219 k.p.a.
Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie:
A. służy zażalenie,
B. nie służy zażalenie,
C. służy skarga bezpośrednio do sądu administracyjnego.Odp. A; art. 219 k.p.a.
Zgodnie z k.p.a. organ administracji publicznej powinien wydać zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o jego wydanie bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie:
A. 7 dni,
B. 14 dni,
C. miesiąca.
Odp. A; art. 217 § 1 i 3 k.p.a.
Zatrudnianie młodocianych
Co do zasady zabronione jest zatrudnianie osoby, która nie ukończyła:
A. 15 lat,
B. 18 lat,
C. 21 lat.
Odp. A; art. 190 § 2 k.p.
Omówienie:
Definicja młodocianego.
Pracownikiem młodocianym jest osoba, która ukończyła 15 lat, a nie przekroczyła 18 lat.
Zabronione jest zatrudnianie osoby, która nie ukończyła 15. roku życia, z wyjątkami określonymi w art. 191 § 21–23 k.p.
Warunki zatrudnienia pracownika młodocianego.
Pracodawca może zatrudnić pracownika młodocianego, jeżeli spełnia on następujące warunki:
1) ukończył 15 lat;
2) ukończył co najmniej ośmioletnią szkołę podstawową;
3) przedstawił świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża jego zdrowiu.
Młodociany nieposiadający kwalifikacji zawodowych może być zatrudniony tylko w celu przygotowania zawodowego.
Osoba, która ukończyła 18 lat w trakcie nauki w ośmioletniej szkole podstawowej, może być zatrudniona na zasadach określonych dla młodocianych w roku kalendarzowym, w którym ukończyła tę szkołę.
Wyjątki od konieczności spełnienia powyższych przesłanek
W pewnych przypadkach istnieje możliwość zatrudnienia osoby młodocianej poniżej 15. roku życia i która ukończyła lub nie ukończyła ośmioletniej szkoły podstawowej .
Pracodawca może zatrudnić:
1) osobę młodocianą poniżej 15. roku życia, która ukończyła ośmioletnią szkołę podstawową, na zasadach określonych dla młodocianych w celu przygotowania zawodowego odbywanego w formie nauki zawodu oraz
2) osobę młodocianą poniżej 15. roku życia, która nie ukończyła jeszcze ośmioletniej szkoły podstawowej, na zasadach określonych dla młodocianych w celu przygotowania zawodowego w formie przyuczenia do wykonywania określonej pracy,
jeżeli uzyska od niej:
a) zgodę udzieloną przez jej przedstawiciela ustawowego lub opiekuna,
b) pozytywną opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Czas pracy młodocianego
Czas pracy młodocianego w wieku do 15 lat nie może przekraczać 6 godzin na dobę, a młodocianego w wieku powyżej 15 lat – 8 godzin na dobę.
Do czasu pracy młodocianego wlicza się czas nauki w wymiarze wynikającym z obowiązkowego programu zajęć szkolnych, bez względu na to, czy odbywa się ona w godzinach pracy.
Zakaz pracy nadliczbowej i w porze nocnej
Młodocianego nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej (art. 203 § 1 k.p.).
Prace wzbronione
Nie wolno zatrudniać młodocianych przy pracach wzbronionych, których wykaz ustala w drodze rozporządzenia Rada Ministrów (art. 204 § 1 k.p.).
INNE PYTANIA Z TEGO ZAKRESU
Czas pracy młodocianego w wieku do 16 lat nie może przekraczać:
A. 4 godzin na dobę,
B. 5 godzin na dobę,
C. 6 godzin na dobę.
Odp. C; art. 202 § 1 k.p.
Wolno zatrudniać tylko tych młodocianych, którzy:
A. ukończyli co najmniej ośmioletnią szkołę podstawową i przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu,
B. ukończyli co najmniej sześcioletnią szkołę podstawową i przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu,
C. nie wolno zatrudniać młodocianych.
Odp. A; art. 191 § 1 k.p.
Rozwiązanie za wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej z młodocianym w celu przygotowania zawodowego jest dopuszczalne:
A. w każdym razie,
B.
tylko w razie niewypełniania przez młodocianego obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania się, pomimo stosowania wobec niego środków wychowawczych, ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, reorganizacji zakładu pracy uniemożliwiającej kontynuowanie przygotowania zawodowego lub stwierdzenia nieprzydatności młodocianego do pracy, w zakresie której odbywa przygotowanie zawodowe,
C.
tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy lub niewypełniania przez młodocianego obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania się, pomimo stosowania wobec niego środków wychowawczych.
Odp. B; art. 196 k.p.
Na czas potrzebny do wzięcia udziału w zajęciach szkoleniowych w związku z dokształca¬niem się pracodawca jest zobowiązany:
A. udzielić młodocianemu urlopu,
B. udzielić młodocianemu urlopu bezpłatnego,
C. zwolnić młodocianego od pracy.
Odp. C; art. 198 k.p.
Młodociany:
A. może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę,
B.
może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę – przy wykonywaniu lekkich prac,
C. nie może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę.
Odp. B; art. 2001 § 1 k.p.
Pracodawca ustala wymiar i rozkład czasu pracy młodocianego zatrudnionego przy lekkiej pracy, uwzględniając:
A.
miesięczną liczbę godzin nauki wynikającą z programu nauczania, a także z rozkładu zajęć szkolnych młodocianego,
B.
tygodniową liczbę godzin nauki wynikającą z programu nauczania młodocianego,
C.
tygodniową liczbę godzin nauki wynikającą z programu nauczania, a także z rozkładu zajęć szkolnych młodocianego.
Odp. C; art. 2002 § 1 k.p.
Z czego najlepiej się uczyć
- M. Stepaniuk, Aplikacja adwokacka, Aplikacja radcowska, Aplikacja notarialna, Aplikacja komornicza, Aplikacja sędziowska i prokuratorska, wydania z 2020 r.,
- A. Heliosz, Aplikacja od ogółu do szczegółu. Akty normatywne w pigułce, 11. wyd. 2020 r.,
- A. Heliosz, Aplikacja od ogółu do szczegółu. Ustawy dodatkowe na egzamin wstępny na aplikację komorniczą i notarialną, 6. wyd. 2020 r.,
- K. Czajkowska-Matosiuk, Aplikacje prawnicze w pytaniach i odpowiedziach, tom 1 i 2., 14. wyd. 2020 r.,
- Egzamin wstępny 2020. Teksty ustaw, tom 1 i 2, 20. wyd. 2020 r.
