Wyspy, o których mowa, zostały odkryte w 1595 przez hiszpańskiego kapitana Álvaro de Mendana y Neyra. Ponownego odkrycia wysp dokonał w 1773 James Cook i nazwał je Hervey Islands. W 1824 po raz pierwszy użyta została nazwa „Wyspy Cooka” na mapie opracowanej przez Johanna von Krusensterna.

Czytaj także: Wyspy Cooka utworzyły gigantyczny rezerwat morski 

Komitet zwołany w styczniu zastanawia się nad nową nazwą terytorium, która nawiązywała będzie do języka maoryskiego, którym posługuje się rdzenna ludność Nowej Zelandii.

Wicepremier Wysp Cooka, Mark Brown, powiedział, że będzie to długa droga, ale ma wsparcie. - Cieszę się, że mogę rozważać nazwę, która bardziej odzwierciedla prawdziwą polinezyjską naturę naszego wyspiarskiego kraju - powiedział.

Komisja rozważa prawie 60 nazw. Do kwietnia ma zostać ona skrócona i przekazana rządowi, aby działał w tej sprawie dalej. 

Wcześniejsze wysiłki na rzecz zmiany nazwy Wysp Cooka okazały się niewystarczające. W referendum ogólnokrajowym w połowie lat 90., większość zagłosowała za utrzymaniem nazwy kraju. - Po raz pierwszy zaszliśmy tak daleko - powiedział przewodniczący komisji, Danny Mataroa. Jak zaznaczył, poprzednie referendum nie powiodło się, ponieważ opierało się na opiniach pochodzących z głównej wyspy Rarotonga, gdzie mieszka 75 procent ludności kraju. Mataroa podkreślił, że tym razem w proces zaangażowani byli liderzy ze wszystkich 12 zamieszkałych wysp.

Nazwy rozpatrywane przez komisję musiały wiązać się z istotnymi dla Wysp Cooka elementami - między innymi chrześcijaństwem, dziedzictwem Maorysów czy narodową dumą. Miało być także łatwe do wypowiedzenia. 

Komitet, w miarę możliwości, stara się uniknąć referendum ze względu na jego koszty. Brown powiedział jednak, że jeśli sprawa się rozwinie, nie będzie dało się go uniknąć. - Moim zdaniem pierwszym krokiem jest odkrycie, jakie jest podejście społeczeństwa do zmiany nazwy - podkreślił. 

Opozycyjna Partia Demokratyczna Wysp Cooka ostrzega, że opinie wyborców są podzielone w tej kwestii. 

Mataroa podkreślił, że częścią pracy komisji jest rozpowszechnianie tego pomysłu wśród opinii publicznej.