Ich zdaniem zastępcy rzecznika przekraczają swoje uprawienia, gdyż wbrew przepisom wszczynają dyscyplinarki z pominięciem rzeczników dyscyplinarnych przy poszczególnych sądach okręgowych i apelacyjnych. Poza tym obaj zastępcy mieli uczestniczyć w hejterskiej grupie Kasta, której celem było dyskredytowanie sędziów sprzeciwiających się zmianom wprowadzanym przez PiS w wymiarze sprawiedliwości. Niejawne dokumenty z postępowań prowadzonych przez Przemysława W. Radzika i Michała Lasotę były publikowane przez anonimowe hejterskie konto na Twitterze oraz przez niektóre media. Według Iustitii te okoliczności powodują , że Przemysław W. Radzik i Michał Lasota nie dają rękojmi rzetelnego i obiektywnego prowadzenia postępowań dyscyplinarnych wobec sędziów.
Trzeci zarzut Iustitii dotyczy sposobu powoływania rzeczników dyscyplinarnych jako części systemu sądownictwa dyscyplinarnego w Polsce. Być może będzie on wymagał gruntownego przemodelowania zgodnie ze standardami międzynarodowymi, gdyż wkrótce unijny Trybunał Sprawiedliwości ma orzec, czy Izba Dyscyplinarna SN została powołana prawidłowo.
Rzecznik dyscyplinarny Piotr Schab uważa, że Iustitia dokonała "jaskrawo wadliwej" i "wprowadzającej w błąd wykładni" przepisów art. 112 § 2 oraz art. 112 a § 1 a ustawy z 27 lipca 2001 roku - Prawo o ustroju sądów powszechnych.
"Autorzy komentowanego stanowiska dają dowód elementarnej nieznajomości, względnie – niezrozumienia przepisów powyższej ustawy, całkowicie mylnie utożsamiając „sprawę prowadzoną przez zastępcę rzecznika działającego przy sądzie okręgowym" (art. 112 a § 1 a ) albo też „zastępcę rzecznika dyscyplinarnego działającego przy sądzie apelacyjnym" (art. 112 a § 3) - z postępowaniem dyscyplinarnym sensu stricto, które zgodnie z przepisem art. 114 § 3 usp jest najściślej związane ze sformułowaniem zarzutu przewinienia dyscyplinarnego." - napisał Piotr Schab.
Odsyła autorów apelu do przepisu art. 114 § 1 usp. Wprowadza on pojęcie czynności wyjaśniających, niestanowiących postępowania dyscyplinarnego, których celem jest „wstępne ustalenie okoliczności koniecznych dla stwierdzenia znamion przewinienia dyscyplinarnego".
"Nie ulega żadnej wątpliwości, że podjęcie tychże czynności również objęte jest przymiotem „sprawy", o której mowa w art. 112 a § 1 a usp. Przepis ten wszak nie ogranicza zakresu objętych w nim działań Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych bądź jego Zastępców do postępowania dyscyplinarnego." - twierdzi rzecznik Schab.
