Tak wynika z interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2019 r. (0111-KDIB1-2.4010.390.2019.2.AK).
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym planującym wypłacanie na rzecz nierezydentów należności z tytułów, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie płatności te mogą być dokonywane na rzecz podatników o ograniczonym obowiązku podatkowym (nierezydentów) w Polsce, którzy prowadzą działalność przez położony na terytorium Polski zakład (w rozumieniu właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy o CIT). Płatności na rzecz określonego podatnika mogą przekraczać w roku podatkowym 2 mln zł. Kwoty te będą wypłacane przez wnioskodawcę rzecz podmiotów niepowiązanych.