„Taco Hemingway”. Czym żyje rapowa scena

Pamiętam sprzed 12 lat bitwę freestyle'ową (zawody w rapowej improwizacji), o której Pivot wolałby zapewne zapomnieć. Wypełniony po brzegi klub muzyczny Graffiti w Lublinie. Za mikrofon chwyta chudy, krótko obcięty dwudziestoletni chłopak. Losuje temat, na jaki ma rapować, DJ puszcza muzykę. Po chwili próbuje coś z siebie wydusić. Szybko się zacina. Odkłada mikrofon i jak niepyszny zeskakuje ze sceny.

Publikacja: 29.12.2017 15:00

Kamil Pivot, „Tato Hemingway"

Kamil Pivot, „Tato Hemingway"

Foto: Rzeczpospolita

Nikt wśród publiczności nie gwizdał. Może okazano mu współczucie. A może źle zapamiętałem, bo po prostu to mnie zrobiło się przykro. Słyszałem, jak ten chłopak rapował w pociągu, i spodobały mi się jego błyskotliwe porównania. Ale już wtedy nie dało się nie zauważyć, że przy każdym nieśmiało wyrzucanym z siebie wersie Pivot walczy nie tyle z tematem, ile z samym sobą.

Pozostało 87% artykułu

Teraz 4 zł za tydzień dostępu do rp.pl!

Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach subskrypcji rp.pl

Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.

Plus Minus
Walka o szafranowy elektorat
Plus Minus
„Czerwone niebo”: Gdy zbliża się pożar
Plus Minus
Dzieci komunistycznego reżimu
Plus Minus
„Śmiertelnie ciche miasto. Historie z Wuhan”: Miasto jak z filmu science fiction
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Plus Minus
Irena Lasota: Rządzący nad Wisłą są niekonsekwentnymi optymistami