Babel urodził się na Mołdawiance i choć długo na niej nie mieszkał, ta dzielnica starych rozpadających się domostw, dzielnica bez kanalizacji, gdzie rojno było od żydowskiego drobiazgu i brodatych chasydów, weszła w jego krwiobieg, ukształtowała jego wyobraźnię i pisarstwo. Był jak witebski Marc Chagall dla swojego rodzinnego miasta, tyle że w jego opowiadaniach – inaczej niż u Chagalla – bohaterowie nie unosili się w chmurach z kozami i aniołami, tylko grali w karty, tęgo pili i rozpruwali brzuchy nielojalnym pobratymcom.
Mołdawianka powstała na początku XIX wieku jako wielonarodowe przedmieście nabierającego rozpędu czarnomorskiego portu, którym była Odessa. Najpierw zamieszkana przez Słowian, Serbów i Bułgarów szybko została zdominowana przez żywioł żydowski. I choć mijały dziesięciolecia, a przez blaty straganów i kantorów przewalały się miliony złotych rubli, nigdy nie wybiła się ponad poziomy dachów parterowych drewnianych chałup, krzywych domeczków z ...
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
