Lista zaleceń urzędu to dla wielu organizacji już standard. Dla tych, które do tej pory nie usystematyzowały zarzadzania tym obszarem dostosowanie się do wymogów nakreślonych przez regulatora może być dużym wyzwaniem – zwłaszcza w pierwszym etapie wdrożenia. Niestety, niektóre z proponowanych standardów mogą pozbawić wiodące, merytoryczne profile instytucji finansowych w social mediach ich unikalnego charakteru, lub co najmniej ograniczyć spontaniczność komunikacji, tak cenioną w SM.
Opublikowane na stronach UKNF stanowisko to pierwszy tak kompleksowy materiał zawierający wskazania dotyczące komunikacji w SM dla podmiotów nadzorowanych (do których należą m.in. banki, firmy ubezpieczeniowe, spółki giełdowe i wielu innych uczestników rynku kapitałowego).
Zgodnie z deklaracjami Komisji proponowane standardy mają na celu ograniczenie ryzyka prawnego i reputacyjnego związanego z aktywnością w tych kanałach. Materiał w obecnej formie jest zbiorem kierunkowych wytycznych – nie obowiązującą rekomendacją. Można się z niego dowiedzieć, jakie praktyki i działania są przez regulatora preferowane, a jakich należy się wystrzegać. Materiał zawiera wiele zaleceń natury ogólnej, ale też bardzo dużo konkretnych, praktycznych wskazówek.
Wśród wytycznych UKNF, które z pewnością mogą mieć pozytywny wpływ na jakość komunikacji w social mediach, wymienić należy m.in. zakaz trollowania, korzystania z fikcyjnych kont czy wykorzystywania botów (bez jasnej informacji na ten temat). Tym samym regulator wskazuje jeden obowiązujący standard w obszarze, który do tej pory podlegał ocenie konkretnej instytucji, opieranej często na dyskusjach z obszaru etyki prowadzenia biznesu i wartości, którymi kieruje się dana firma. UKNF jednoznacznie zakazuje marketingu spełniającego kryteria spamu. Kładzie też nacisk na posługiwanie się zrozumiałym językiem i dopasowanie komunikatów do grup odbiorców w danym medium. To dobre rekomendacje i właściwy kierunek standaryzacji.
Z perspektywy branży PR i marketingu online jako pozytywne należy odebrać też podkreślenie przez regulatora oczekiwania aby podmioty nadzorowane, które korzystają ze wsparcia zewnętrznego przy prowadzeniu kanałów SM czy marketingu w nich, korzystały wyłącznie z najbardziej profesjonalnych partnerów. W stanowisku czytamy wprost, że przy wyborze agencji podmiot nadzorowany winien brać pod uwagę kryteria jakościowe (np. doświadczenie agencji i osób zatrudnionych, wartość możliwych do zarządzania budżetów czy zdolność do zarządzania sytuacją kryzysową).