Na to pytanie udzielił dziś odpowiedzi Maciej Szpunar, rzecznik generalny przy Trybunale Sprawiedliwości w Luksemburgu. Jego stanowisko zostanie przedstawione składowi orzekającemu TSUE, który wkrótce orzeknie, czy Francja ma prawo żądać od irlandzkiego operatora Airbnb, by spełnił wymagania, jakie francuskie przepisy stawiają agentom nieruchomości (C-390/18).
Aplikacja czy agent?
Airbnb Ireland, to spółka z siedzibą w Dublinie, która zarządza platformą internetową umożliwiającą nawiązanie kontaktu przez wynajmujących (przedsiębiorców i osoby prywatne) z osobami poszukującymi zakwaterowania na krótki pobyt w danym miejscu. Na podobnej zasadzie, wykorzystując tzw. ekonomię współdzielenia, działa np. serwis BlaBlaCar czy Uber.
Działalność Airbnb stanie na wokandzie TSUE w następstwie procesu zainicjowanego przez francuskie ztowarzyszenie na rzecz zakwaterowania i turystyki zawodowej przeciwko spółce X i Airbnb. Prokuratura zarzuciła im naruszenie ustawy regulującej warunki wykonywania działalności w zakresie niektórych transakcji dotyczących budynków i funduszy handlowych (zwanej „ustawą Hoquet'a"). Chodziło o wykonywanie zawodu pośrednika w obrocie nieruchomościami. Airbnb Ireland kwestionuje twierdzenie, że prowadzi działalność pośrednika w obrocie nieruchomościami. Jak twierdzi, ustawa Hoguet'a nie ma do niej zastosowania jako niezgodna z dyrektywą w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego.
Sąd Okręgowy w Paryżu postanowił zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:
1. czy usługi świadczone we Francji przez spółkę Airbnb Ireland UC za pośrednictwem platformy elektronicznej prowadzonej z Irlandii korzystają ze swobody świadczenia usług, o której mowa w art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/31/WE z dnia 8 czerwca 2000 r.1 ?