UOKiK opublikował kolejne podsumowanie najważniejszych wyroków sądowych ws. ochrony konkurencji.
Pierwszy wyrok dotyczy decyzji z czerwca 2013 r. Prezes UOKiK uznał za praktykę ograniczającą konkurencję zawarcie przez Sfinks ze swoimi franczyzobiorcami porozumienia polegającego na ustalaniu sztywnych cen sprzedaży produktów oferowanych w restauracjach. Urząd nałożył na przedsiębiorcę karę finansową w wysokości ponad 462 tys zł. W sierpniu 2016 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił w całości odwołanie spółki. W styczniu 2018 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok SOKiK, obniżając karę do 50 tys zł. W ustnych motywach rozstrzygnięcia sąd stwierdził, że wprowadzenie w swojej sieci franczyzowej sztywnych cen odsprzedaży przez Sfinks stanowi porozumienie ograniczające konkurencję. Mimo że spółka twierdziła, że stosowanie jednolitych cen jest niezbędne, aby zapewnić jednolitość usług w sieci, nie przedstawiła w tym zakresie żadnych analiz marketingowych. Obniżając karę pieniężną SA wskazał, że różnica między ceną, która hipotetycznie mogła ukształtować się, gdyby nie zawarto zmowy, a ceną ustalaną w ramach porozumienia nie mogła być duża, co świadczy o jego niewielkiej szkodliwości.
W lutym 2018 r. przed Sądem Najwyższym odbyła się rozprawa ze skargi kasacyjnej spółki Terg od wyroku Sądu Apelacyjnego z września 2016 r. SA oddalił w całości odwołanie przedsiębiorcy od decyzji prezesa UOKiK z października 2013 r. Zdaniem UOKiK, Terg dokonał koncentracji bez zgody urzędu i nałożył na przedsiębiorcę karę finansową w wysokości 40 tys zł. Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną. W ocenie sądu nie zaszły przesłanki uzasadniające odstąpienie od kary lub jej zmniejszenie. SN uznał też, że dotychczasowe orzecznictwo wskazuje, że sądy powinny być ostrożne z korygowaniem kar nakładanych przez UOKiK. Powinno mieć to tylko wtedy miejsce, gdy okoliczności sprawy wskazują na przekroczenie przez prezesa urzędu swojego zakresu kompetencji.