Sprawa dotyczy odmowy wydania wizy obywatelowi Maroka będącemu członkiem rodziny obywateli polskich. Konsul RP w Rabacie wydał decyzję o odmowie przyznania mu wizy. Cudzoziemiec złożył więc wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Skutkowało to jednak kolejną decyzją odmowną. Jej podstawą był brak pewności konsula co do intencji opuszczenia Polski przez skarżącego przed upływem terminu ważności wizy. Cudzoziemiec przy wsparciu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka złożył na tę decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Odmowa wydania wizy
Art. 5 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyłącza właściwość sądów administracyjnych w sprawach wiz wydawanych przez konsulów, w tym także wiz wydawanych członkom rodzin obywateli polskich.
Jedynie cudzoziemcy będący członkami rodzin obywateli państw członkowskich UE innych niż Polska mają możliwość złożenia skargi na decyzję o odmowie wydania wizy przez konsulów.
W skardze na decyzję o odmowie wydania wizy cudzoziemiec podniósł m.in., że pomimo ustawowego wyłączenia możliwości zaskarżenia do sądu administracyjnego decyzji o odmowie wydania wizy przez konsula zasadne jest przekazanie jej do rozpoznania. Powód? W sprawie zachodzi uzasadniona wątpliwość co do zgodności przywołanego przepisu ustawy – Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi z aktami wyższego rzędu.
Zarówno w samej skardze, jak i w dalszych pismach procesowych zarzucono niezgodność art. 5 pkt 4 p.p.s.a. z przepisami Konstytucji RP statuującymi prawo do sądu (art. 45 ust. 1 i 77 ust. 2 w zw. z art. 184) oraz zakazującymi dyskryminacji (art. 32 ust. 2 w zw. z art. 18), przepisami konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności dotyczącymi prawa do życia rodzinnego (art. 8 ust. 1), prawa do skutecznego środka odwoławczego (art. 13) i zakazu dyskryminacji (art. 14) oraz z przepisami Karty praw podstawowych UE dotyczącymi prawa do skutecznego środka prawnego przed sądem.
