W razie wystąpienia groźby masowych zachorowań wojewoda może wprowadzić stan epidemii albo zagrożenia epidemicznego. Może on wtedy wprowadzić „czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się”, jak to definiuje ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W ramach swoich uprawnień wojewoda może też m.in. zakazać organizowania widowisk i innych zgromadzeń oraz nakazać udostępnienie nieruchomości czy lokali do celów zwalczania epidemii. Mogą też być wydane ograniczenia w funkcjonowaniu instytucji lub zakładów pracy. Co więcej, właściciel danej nieruchomości musi się liczyć z przymusowym jej wykorzystaniem do celów zwalczania epidemii.
Każdy wojewoda ustala plan działań na wypadek wystąpienia epidemii. W takich planach są wymienione nieruchomości i budynki, które mogą być wykorzystane np. dla celów izolowania w nich osób zarażonych chorobą.
Nieco większe ograniczenia swobód obywatelskich mogą być nałożone w przypadku ogłoszenia stanu wyjątkowego przez Radę Ministrów. Rząd może wówczas nakazać m.in. ewakuację określonych miejsc, obszarów i obiektów i zakazać przebywania tamże. Może wprowadzić nawet przymusowe rozbiórki i wyburzenia budynków i innych obiektów budowlanych.
