Kardiologia interwencyjna: Poziom Szwajcarii osiągnęliśmy za trzy razy mniej pieniędzy

A potem powstały prywatne kliniki kardiologiczne?

Te decyzje dały impuls do powstania sieci pracowni kardiologii interwencyjnej. W szpitalach publicznych i placówkach prywatnych zaczęły powstawać oddziały kardiologii interwencyjnej finansowane ze środków publicznych. Przyjęto model, w którym ośrodki powinny być rozmieszczone na tyle gęsto i równomiernie, żeby chory nie jechał dłużej niż godzinę z miejsca zachorowania do miejsca, gdzie można mu zrobić angioplastykę wieńcową. Chodziło o to, by chory ominął zwykły szpital i jechał tam, gdzie dostanie najskuteczniejszą pomoc. Publiczne i niepubliczne ośrodki się uzupełniały i uzupełniają się nadal.

Przyjęty model zadziałał?

Przede wszystkim pozwolił na skrócenie czasu, w jakim pacjent przechodzi zabieg, a im krótszy czas do wykonania pierwotnej angioplastyki w ostrym zawale serca, tym mniejsze uszkodzenie mięśnia sercowego i tym większe korzyści dla chorego. System, który udało się w Polsce stworzyć, działał bardzo dobrze. Polska nagle znalazła się w czołówce krajów, które radzą sobie z ostrym zawałem serca. Oczywiście konieczne było zwiększeni nakładów, ale jeśli przyrównamy się do krajów Europy Zachodniej, to osiągnęliśmy poziom skuteczności leczenia zawałów jak Szwajcarzy.

Rewolucja w kardiologii dotyczy nie tylko zawałów?

Także leczenia wad strukturalnych serca. Do niedawna leczenie wad zastawki możliwe było tylko metodami kardiochirurgicznymi, związanymi się z otwarciem klatki piersiowej, zatrzymaniem czynności serca, podłączeniem do płucoserca. Teraz wykonujemy małoinwazyjne zabiegi leczenia zastawek, np. TAVI, czyli przezcewnikowe wszczepianie zastawki aortalnej, do której dostajemy się poprzez nakłucie tętnicy udowej. Obecnie wykonujemy ponad 1000 zabiegów wszczepienia zastawki aortalnej rocznie. Jest to połowa tego, co moglibyśmy i powinniśmy wykonywać. Zabiegi TAVI ratują życie osobom, u których wykonanie klasycznej operacji wymiany zastawki aortalnej jest zbyt ryzykowne, czyli przede wszystkim ludziom starszym.