Swoje stanowisko prokurator generalny uzasadnił tym, że związek nie może wykorzystywać takich informacji w interesie publicznym, bo działa w interesie wąskiej grupy zawodowej. Podkreślił także, że chodziło o informację przetworzoną, a związkowi nie udało się wykazać szczególnego interesu publicznego do wejścia w jej posiadanie.
WSA nie podzielił tej argumentacji, uznając, że skarga Solidarności zasługiwała na uwzględnienie. Tym samym uchylił wcześniejsze decyzje prokuratora krajowego i prokuratora generalnego, uznając, iż dopuścili się oni „istotnego naruszenia zasad praworządności określonych zarówno w kodeksie postępowania administracyjnego, jak i konstytucji". WSA jest także przekonany, że wbrew opinii prokuratury związkowcy działają w interesie publicznym o charakterze powszechnym.
„Organy obu instancji w ogóle pominęły rolę związków zawodowych w państwie. Tymczasem warto podkreślić, że ochrona pracowników jest bardzo ważnym elementem funkcjonowania gospodarki rynkowej, ponieważ realizujące ją związki zawodowe wyrównują przewagę pracodawców nad przedsiębiorcami, niwelując w ten sposób konflikty społeczne. Związek zawodowy nie jest zatem tylko, jak sugerują organy obu instancji, wąską organizacją reprezentującą wyłącznie swoich członków, ale spełnia ważne funkcje społeczne. Działalność związków zawodowych ma bowiem wpływ na wiele grup społecznych" – broniła swego stanowiska w oświadczeniu Solidarność.
W kontrze do tego stwierdzenia prokurator generalny powołał się na statut Solidarności, który ogranicza realizację celów tego związku zawodowego wyłącznie do jego członków. Nie obejmuje swoim działaniem także Prokuratury Krajowej, toteż nie ma możliwości wykorzystania dotyczących jej informacji w interesie publicznym.
WSA orzekł, że przeprowadzona przez organy ocena była „całkowicie arbitralna i nie poddawała się jakiejkolwiek weryfikacji ani przez stronę skarżącą, ani też przez skład orzekający sądu".
