Potwierdza to wydana, zgodnie z zapowiedzią, interpretacja ogólna ministra finansów z 14 lutego 2008 r. (nr DD7/ 0682/68/ZDA/08/1464/07). Jak się okazuje, postanowienia umowy z 7 czerwca 1988 r. między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (DzU z 1989 r., nr 13, poz. 65) nie mają zastosowania do specjalnego regionu administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej – Hongkongu.
Jak wyjaśnia minister finansów, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. c umowy polsko-chińskiej określenia „umawiające się państwo” i „drugie umawiające się państwo” oznaczają odpowiednio Polskę lub Chiny. Stosownie do art. 3 ust. 1 lit. b umowy polsko-chińskiej pojęcie Chiny oznacza Chińską Republikę Ludową. Użyte zaś w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Chińskiej Republiki Ludowej, włączając jej obszar morski, na którym stosowane jest chińskie prawo podatkowe, oraz obszar znajdujący się poza morzem terytorialnym, w którym Chińska Republika Ludowa wykonuje zgodnie z prawem międzynarodowym suwerenne prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych.
Minister powołuje się przy tym na pismo z 16 października 2007 r. (2007-10-IN-T04), w którym władze chińskie potwierdziły, że postanowienia umowy polsko-chińskiej nie mają zastosowania do Hongkongu. „Zgodnie z prawem chińskim Hongkong ma własną niezależną jurysdykcję prawnopodatkową i system egzekucji prawa w sprawach podatkowych” – czytamy w interpretacji ogólnej.
Dla pracujących w Hongkongu rodaków i działających tam przedsiębiorstw oznacza to konieczność zastosowania uregulowań ustaw podatkowych dotyczących unikania podwójnego opodatkowania. Ci zaś, którzy rozliczali swoje dochody z zastosowaniem przepisów niewłaściwej umowy, powinni, jak powiedziała „Rz” wiceminister finansów Elżbieta Chojna-Duch w opublikowanym w miniony poniedziałek w „Rz” wywiadzie, skorygować swoje zeznanie podatkowe.
