[b]Tak[/b]. Udokumentowane okresy zatrudnienia obywateli polskich za granicą są zaliczane do okresów pracy w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych, jeśli pracownik był zatrudniony w państwie należącym do EOG lub w Szwajcarii. W przypadku stażu pracy zdobytego w innych państwach, może być on też zaliczany do okresów pracy w Polsce pod warunkiem równoczesnego opłacania składek na Fundusz Pracy.
Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie oraz od pracownika podania danych obejmujących m.in. przebieg dotychczasowego zatrudnienia. Pozwala na to art. 22[sup]1[/sup] § 1 pkt 6 k.p. Przyszły szef może się również domagać ich udokumentowania. Dlatego osoba świadcząca pracę za granicą powinna gromadzić dokumenty potwierdzające staż zawodowy.
Okresy zatrudnienia można udowodnić świadectwami pracy (tego dokumentu nie ma we wszystkich krajach), umowami o pracę, zaświadczeniami wystawionymi przez zatrudniającą firmę, odcinkami wypłat wynagrodzenia. Pomocne będą także zaświadczenia o objęciu ubezpieczeniem społecznym.
Uznanie stażu pracy za granicą ma znaczenie dla uprawnień pracowniczych, przy których uwzględnia się okresy zatrudnienia u wszystkich pracodawców. Zatem chodzi o nabycie prawa do urlopu wychowawczego (dla osób zatrudnionych co najmniej 6 miesięcy). Dotyczy to także wymiaru urlopu wypoczynkowego czy dodatku za wieloletnią pracę. Taki ogólny staż zawodowy może mieć także wpływ na nabycie prawa do nagrody jubileuszowej oraz jej wysokość.
Zasada, że udokumentowane zagraniczne okresy zatrudnienia przebyte poza krajem u pracodawcy zagranicznego są zaliczane do okresów pracy w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych, wynika wprost z art. 86 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
