(…) Stosownie do postanowień art. 2 pkt 6 – 6b [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=51ABAE227F0B01141A9841F376D7A045?id=184117]ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1584 z późn. zm.)[/link], zakresem podmiotowym danego aktu normatywnego zostały objęte m.in.: osoby wydające decyzje administracyjne w imieniu wójta (burmistrza, prezydenta miasta), starosty oraz marszałka województwa.
Z kolei, ograniczenie aktywności gospodarczej ww. funkcjonariuszy samorządowych sformułowane na gruncie art. 4 pkt 6 ww. ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej (…) – w zakresie przedmiotowym – [b]obejmuje zarówno zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, jak również zarządzania taką działalnością lub bycia przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności[/b] [czyli także różne prawno – organizacyjne formy związane z działalnością gospodarczą regulowane w znacznej mierze przepisami [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=77659A94B83BB4C1167445EE48618F54?id=70928]ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)[/link]. Przy czym, nie sposób pominąć, że [b]zakaz ten nie dotyczy działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, w formie i zakresie gospodarstwa rodzinnego[/b].
Istotne przy tym pozostaje wskazanie, że ww. akt normatywny określając zakres podmiotowy i przedmiotowy ograniczeń w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz skutki prawne związane z naruszeniem ustalonych zakazów – odnośnie działalności gospodarczej oraz skutki prawne związane z naruszeniem ustalonych zakazów – odnośnie działalności gospodarczej posługuje się terminami „prowadzenie” oraz „zaprzestanie” jej prowadzenia – (por. art. 5 ust. 4 tejże).
Analiza norm prawnych zawartych w przepisach ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej (…) – w kontekście zasad wykładni językowej i celowościowej – pozwala na sformułowanie wniosku, że ustawodawca nakazując „zaprzestania” prowadzenia działalności gospodarczej obliguje jednocześnie do wykreślenia jej z ewidencji (rejestru).
W konsekwencji, samo „zawieszenie” działalności gospodarczej (wpis do ewidencji informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej) nie wyłącza dyspozycji formułujących zakaz jej prowadzenia (art. 4 pkt 6) oraz skutki prawne związane z jego naruszeniem.
