Zgodnie z art. 39 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3767D870E1F371E671FCE569C6C753CA?id=76037]kodeksu pracy[/link], pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.
Kodeks pracy nie zawiera definicji „wieku emerytalnego”, natomiast w dotychczasowej interpretacji tego przepisu prezentowanej przez doktrynę i potwierdzonej orzecznictwem Sądu Najwyższego, „wiek emerytalny”, o którym mowa w powołanym przepisie oznacza „wiek emerytalny” określony przepisami [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172511]ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz.353, ze zm.)[/link].
W myśl tych przepisów „wiekiem emerytalnym” jest wiek 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Ponadto przepisy ustawy przewidują niższy „wiek emerytalny” dla osób, urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. (art. 32 ustawy), jak i niektórych osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. (na zasadach określonych w art. 46 lub 184 ustawy), będących pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, których warunki (w zakresie wieku emerytalnego i stażu pracy – zarówno szczególnego, jak i ogólnego) uprawniające do emerytury, określają przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=71673]rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43, z późn. zm.)[/link].
Przepisy tego rozporządzenia określają niższy od powszechnego „wiek emerytalny” zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzny, np. 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn.
W świetle powyższego stanu prawnego ochrona trwałości zatrudnienia, o której mowa w art. 39 Kodeksu pracy obejmuje kobiety w wieku 56 - 60 lat, mężczyzn w wieku 61-65 lat oraz kobiety i mężczyzn na 4 lata przed upływem wieku emerytalnego, określonego dla danej grupy zatrudnionych w powołanym wyżej rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r., np. kobiety w wieku od 51-55 lat i mężczyzn w wieku 56-60 lat.