Mężczyzna zwrócił się do prezydenta miasta z wnioskiem o wypłatę zasiłku stałego oraz opłacenia składek na ubezpieczenie emerytalne za lata 2001-2002. Prezydent odmówił jednak wnioskodawcy przyznania przywileju, co spotkało się z protestem i ponownym wnioskiem, skierowanym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu.
SKO stwierdziło, że decyzja pierwszej instancji stała się ostateczna, gdyż mężczyzna tak naprawdę nie wniósł od niej odwołania. Kolegium stwierdziło, że zgodnie z kodeksem postępowania administracyjnego jest związane decyzją, którą wydał organ pierwszej instancji i zgodnie z zasadą związania organu administracji własną decyzją nie może jej zmienić lub uchylić, bądź tym bardziej rozpatrzyć ponownie wniosku dotyczącego tej samej materii. Tym bardziej że nie doszło do zmiany stanu faktycznego.
SKO tym samym było zdania, że ponowne rozpatrywanie wniosku o przyznanie zasiłku stałego oraz opłacenie składek na ubezpieczenie emerytalne jest bezprzedmiotowe. Kolegium powołało się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie I SA/Ka 2247/98, zgodnie z którym dopóki orzeczenie rozstrzygające w sposób ostateczny daną sprawę funkcjonuje w obrocie prawnym, kolejne postępowanie dotyczące tej samej materii jest w oczywisty sposób bezprzedmiotowe. Dopiero eliminacja z obrotu prawnego w trybie prawem przewidzianym takiego rozstrzygnięcia otworzyłaby możliwość ponownego rozstrzygnięcia tej samej sprawy.
Mężczyzna złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, wyrażając swoje niezadowolenie z dotychczasowego postępowania.
5 czerwca 2014 roku WSA uchylił obie decyzje w tej sprawie.
