Strona procesu ważniejsza niż prawnik

To sedno najnowszego wyroku trójkowego składu Izby Kontroli Nadzwyczajnej SN.

Spór w rodzinie

Kwestia ta wynikła w sprawie o zniesienie współwłasności nieruchomości między czworgiem krewnych. Sąd Rejonowy dokonując podziału, zasądził od M.B. na rzecz W.B., M.T. niewysokie dopłaty. Pełnomocnik M.B. (z urzędu) co do dopłat wniósł apelację od tego postanowienia, ale M.B. skierował do SR pismo, w którym też wniósł o uchylenie postanowienia, a z odręcznej adnotacji wynikało, że pismo potraktowano jako uzupełnienie apelacji prawnika. Kolejnym pismem po kilku dniach wniósł o wycofanie apelacji pełnomocnika, a równocześnie wskazał, że podtrzymuje swoje stanowisko zawarte w pierwszym piśmie. SR umorzył postępowanie apelacyjne, a postanowienie się uprawomocniło, w konsekwencji SO rozpoznał apelacje trzech krewnych, a już nie M.B.

Czytaj więcej

Rzecz o prawie

Jarosław Gwizdak: Z wizytą w sądzie i u lekarza jest podobnie

Tak jak rozprawy, zabiegi u specjalistów spóźniają się i nawet czasem „spadają".

I to orzeczenie zaskarżył skargą nadzwyczajną prokurator generalny, wskazując, że zamknęło ono drogę M.B. do rozpoznania apelacji, do czego miał konstytucyjne prawo. Niezależnie od liczby złożonych pism procesowych jednej strony stanowią one jedną apelację. A sąd odwoławczy rozpoznaje sprawę w jej granicach. PG przyznał, że co do zasady oświadczenie o cofnięciu apelacji wywołuje umorzenie postępowania, ale gdy cofa apelację pełnomocnik z urzędu, a strona podtrzymuje swoje twierdzenia, wyjaśnienia wymaga cel złożenia oświadczenia, a zwłaszcza czy intencją jest cofnięcie wniosków zawartych w jednym z pism, czy całej apelacji.

Prawa strony

SN skargę PG uwzględnił i wskazał, że z uzasadnienia postanowienia SR wynika, że wziął on pod uwagę tylko apelację pełnomocnika, która została cofnięta, a nie ma śladu, by badał pisma M.B. pod kątem spełnienia formalnych przesłanek apelacji. Gdyby SR to wyjaśnił, może doszedłby do wniosku, że M.B. skutecznie złożył apelację, mimo cofnięcia apelacji przez jego pełnomocnika. Umorzenie postępowania bez tego ustalenia bezwzględnie narusza wskazane w skardze nadzwyczajnej przepisy Konstytucji RP.