Jak się dobrze przygotować do złożenia w sądzie pozwu grupowego

Inicjatorzy sporu muszą zatem przed złożeniem pozwu grupowego do sądu w ramach[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=2F35B31C14D8B9BAB1E4B18E9DF5F12F?id=339363] ustawy z 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (wejdzie w życie 19 lipca br.)[/link] odpowiednio się przygotować.

Osoby decydujące się na wszczęcie sporu w pierwszej kolejności dokonają jednak wyboru reprezentanta grupy, który będzie formalnie występował w sprawie jako powód. To on winien poczynić przygotowania do zgromadzenia niezbędnej dokumentacji potwierdzającej istnienie oraz wysokość dochodzonego roszczenia.

Zanim jednak pierwsze formalne czynności zostaną przedsięwzięte, należałoby w praktyce zawrzeć umowę między członkami grupy a jej reprezentantem.

[srodtytul]Co zawrzeć w umowie między członkami [/srodtytul]

Umowa taka regulowałaby stosunki wewnętrzne w grupie i wytyczała podstawowe cele, które będzie realizować reprezentant grupy.

Umowa mogłaby wskazywać nie tylko na podział kwoty pieniężnej, która mogłaby zostać zasądzona na rzecz członków grupy, lecz przede wszystkim na system ponoszenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W praktyce zagadnienie to może mieć zasadnicze znaczenie z uwagi na przyjęty sposób prowadzenia postępowania dowodowego. Może się bowiem okazać konieczne prowadzenie dowodu z opinii biegłego, która wiąże się często ze znacznym zaangażowaniem finansowym strony wnoszącej o jego przeprowadzenie.

Warto także w umowie zawrzeć wytyczne do doboru oraz zmiany pełnomocnika reprezentanta grupy. [b]Niezależnie od faktu, iż reprezentant działa we własnym imieniu, to robi to na rzecz grupy, przed którą może ponosić odpowiedzialność za brak należytej staranności w wyborze profesjonalnego podmiotu, który będzie prowadził postępowanie. [/b]

Umowa powinna regulować także kwestie ukształtowania wewnętrznego grupy. Warto w niej zawrzeć zasady tworzenia podgrup, kryteria podziału członków grupy, wymagane dokumenty do zgłoszenia roszczenia czy też sposób komunikacji grupy. Umowa winna także wskazywać, jaki rodzaj pozwu będzie zgłoszony, tj. o zapłatę czy też tylko o ustalenie odpowiedzialności pozwanego.

Nie mniej ważne jest uregulowanie kwestii, które mogą wpłynąć na funkcjonowanie grupy.

[ramka][b]Przykład[/b]

Takim zagadnieniem może być zwolnienie z długu dokonane pozasądowo przez jednego z członków grupy czy też prowadzenie rozmów ugodowych.[/ramka]

[b]Za co odpowiada reprezentant [/b]

Wydaje się, że na etapie przedsądowym głównym zadaniem reprezentanta grupy będzie selekcja zgłaszających się potencjalnych uczestników postępowania grupowego. Reprezentant może także udzielać wyjaśnień potencjalnym uczestnikom postępowania dotyczących dokumentacji, jaka będzie potrzebna do wykazania istnienia roszczenia.

Konsultacja w tym zakresie wydaje się użyteczna, albowiem reprezentant grupy będzie posiadał wiedzę o typie pozwu, który będzie składany, oraz będzie korzystał z pomocy profesjonalnego pełnomocnika procesowego.

[b]Reprezentant grupy odbiera oświadczenia o uczestnictwie w grupie oraz, jak się wydaje, będzie dokonywał wstępnej weryfikacji dowodów, które zostaną powołane[/b]. Ocena zgromadzonych dowodów na etapie przygotowania pozwu umożliwi ich prawidłowy dobór. W części postępowań sam dowód z dokumentów może się okazać niewystarczający i konieczne będzie powołanie dowodu z zeznań świadków czy też opinii biegłego.

Prawidłowość tej przedsądowej aktywności przedstawiciela grupy będzie mieć jednak istotne znaczenie dla skuteczności powództwa. Choć przepisy dotyczące prekluzji dowodowej, tj. wykluczenia danego dowodu z postępowania z uwagi na zbyt późne jego przytoczenie, nie są stosowane w postępowaniu grupowym, to jednak pozwany w ramach obrony swego stanowiska będzie mógł wykazywać brak podstaw do nadania statusu członka grupy danej osobie zgłoszonej.

Skuteczna argumentacja pozwanego mogłaby nawet prowadzić do niedopuszczalności wszczęcia postępowania grupowego z uwagi na zbyt małą liczbę członków. Ryzyko to wydaje się całkiem realne, biorąc pod uwagę, iż ostatnie medialne informacje o potencjalnych sporach grupowych dotyczyły przykładowo grup dziesięcioosobowych.

[srodtytul]Co może być dowodem w sprawie[/srodtytul]

Ustawa nie reguluje kwestii postępowania dowodowego, odsyłając tym samym do ogólnych przepisów procedury cywilnej. Zgodnie zaś z zasadami procedowania [b]przed sądem cywilnym prowadzi się dowód co do okoliczności mających istotne znaczenie w danej sprawie. [/b]

Dowodzenie powołanych przez daną stronę okoliczności faktycznych spoczywa właśnie na niej – sąd dopuszcza i przeprowadza dowody, weryfikując treść dowodową danego dowodu oraz związek z prowadzoną sprawą.

Kodeks postępowania cywilnego wskazuje, że można korzystać z następujących źródeł dowodowych:

- dokumentów urzędowych (np. odpisy z rejestrów, postanowień/wyroków sądowych, decyzji administracyjnych) oraz prywatnych (listy, notatki, faktury),

- świadków,

- opinii biegłego (dowód ten przeprowadza sąd, jeśli uzna, że do rozstrzygnięcia sprawy potrzebne jest zasięgnięcie opinii wymagającej wiedzy specjalistycznej),

- przesłuchania stron,

- filmu, telewizji, fotokopii, fotografii, planów, rysunków oraz płyt lub taśm dźwiękowych i innych przyrządów utrwalających albo przenoszących obrazy bądź dźwięki czy też

- grupowego badania krwi.