W ocenie skarżącej, której sprawa trafiła do TK, strona postępowania klauzulowego nie dysponuje bowiem środkiem prawnym przeciwdziałającym przewlekłości tego etapu postępowania, co narusza także prawo do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, które skarżąca wywodzi z art. 45 ust. 1 w zw. z art. 2 Konstytucji. Ponadto kwestionowana, zdaniem skarżącej, regulacja wyklucza możliwość uzyskania rekompensaty za nieuzasadnioną zwłokę w rozpoznaniu sprawy.
Skarżąca podkreślała, że postępowanie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności nie jest czynnością techniczną sądu, a odrębnym postępowaniem, które może być uznane za część postępowania egzekucyjnego. Jej zdaniem stosowanie przepisów u.s.n.p. do postępowania w sprawie nadania klauzuli wykonalności jest konieczne dla realizacji ciągłości rzeczywistej ochrony strony albo zainteresowanego przed przewlekłością postępowania sądowego.
