Siedem dni na zakup znaczka do sądu

Jesienią ubiegłego roku referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu, przyznał skarżącej kobiecie prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, w sprawie o wznowienie postępowania, zakończonego prawomocnym postanowieniem o udzielenie przez gminę dotacji na remont części wspólnych budynku. Sąd odmówił jednak skarżącej przyznania prawa pomocy, w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika.

Wnioskodawczyni na początku bieżącego roku 2014 ponownie wniosła o przyznanie jej wsparcia procesowego. Referendarz sądowy stwierdził jednak poważne braki procesowe i postanowił wezwać kobietę do uzupełnienia wniosku, poprzez złożenie go na formularzu urzędowym PPF w terminie siedmiu dni, zastrzegając rygor pozostawienia prośby bez rozpoznania. Urzędnik wezwał również skarżącą do dołączenia wymienionych w wezwaniu zaświadczeń, decyzji, wyciągów bankowych i innych dokumentów potwierdzających stan majątkowy, finansowy oraz rodzinny.

Nie doczekał się jednak żadnych dokumentów, więc w wydanym przez siebie zarządzeniu pozostawił wniosek o przyznanie pomocnika z urzędu bez rozpoznania.

Skarżąca wniosła sprzeciw. Podała, że formularz urzędowy wniosku o przyznanie prawa pomocy wypełniła już w lutym, jednak go nie wysłała z braku środków finansowych na znaczek pocztowy. Do sprzeciwu załączyła już prawidłowo sporządzony wniosek o przyznanie prawa pomocy na wymaganym przez sąd formularzu. Z jego treści wynikało, że kobieta wnosiła o zwolnienie jej od kosztów sądowych oraz o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu, w osobie swojego męża.

Wskazała, że jest bezrobotna, opiekuje się niepełnosprawną matką, z którą utrzymują się z niewielkiej renty. Wykazała miesięczne koszty utrzymania gospodarstwa domowego jak wyżywienie, eksploatację mieszkania, media, spłata kredytów i pożyczek, czy leki. Wyjaśniła, że nie posiada żadnych nieruchomości, z wyjątkiem udziału w lokalu użytkowym – w jej ocenie - zdewastowanym przez gminę. Natomiast zajmowany przez kobietę lokal mieszkalny należy do wnuka.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał, iż wniosek o przywrócenie terminu jest niezasadny, gdyż skarżąca nie uprawdopodobniła, że nie mogła dokonać czynności w postępowaniu sądowym w terminie - bez swojej winy. Zdaniem sądu z wniosku nie wynikało, aby był złożony w ciągu siedmiu dni, od czasu ustania przyczyny uchybienia terminowi. WSA stanął na stanowisku, że siedmiodniowy termin na uzupełnienie braku formalnego wniosku, był wystarczający na zebranie kwoty potrzebnej na zakup znaczka pocztowego.

Sąd, odnosząc się do wniosku o przyznanie prawa pomocy, stwierdził, że postępowanie w części obejmującej zwolnienie od kosztów sądowych należało umorzyć, z uwagi na postanowienie z października ubiegłego roku, którym przyznano kobiecie prawo pomocy, w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych. Dodał że nie można było uznać prośby za zasadnej w pozostałym zakresie, gdyż wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w osobie małżonka, który nie jest adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym, ani rzecznikiem patentowym - nie ma oparcia w przepisach prawa.

Sprawą znaczka pocztowego oraz pełnomocnictwa procesowego zajął się Naczelny Sąd Administracyjny. NSA 21 maja 2014 roku oddalił zażalenie. Wyjaśnił, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu, o ile uprawdopodobni okoliczności, wskazujące na jej brak winy w uchybieniu. Dodał, że jedynie, gdy nie można było usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego, w danych warunkach wysiłku, można mówić o braku winy.

Sąd do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zaliczył stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe, nagłą chorobę strony lub jej pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą. Natomiast okoliczności powoływane przez kobietę w celu uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu, nie stanowiły w jego ocenie podstawy do jego przywrócenia. Argument jakoby kobieta nie miała pieniędzy na znaczek pocztowy, nie mógł odnieść skutku, gdyż przedstawione przez nią oświadczenie o wydatkach wyraźnie wskazuje, iż była w stanie ponieść koszt zakupu - termin siedmiu dni na zebranie kwoty i wysłanie pisma na poczcie był wystarczający.

Sąd, odnosząc się do prośby o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika w osobie męża kobiety stwierdził, iż mężczyzna nie mógł reprezentować skarżącej nawet, gdyby uzupełniła ona wniosek we właściwym terminie. Zgodnie z przepisami Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pełnomocnikami z urzędu mogą zostać ustanowione wyłącznie osoby posiadające tytuł adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. NSA wyraził pogląd, iż w tej sprawie brak było jednak jakichkolwiek dowodów potwierdzających, jakoby mąż skarżącej taki tytuł posiadał (II GZ 211/14).

Orzeczenie jest prawomocne.

SAD Sądy Administracyjne Orzecznictwo Sądów i Trybunałów

Pozostało 82% artykułu