Władze sowieckie traktowały artystę nieufnie i utrudniały mu publikowanie poezji i prozy, dlatego większość jego twórczości była dostępna jedynie w obiegu pod ziemnym. Dopiero w czasach Gorbaczowa pozwolono Okudżawie wyjeżdżać i koncertować w zachodniej Europie, co ugruntowało jego międzynarodową sławę.
Zanim to nastąpiło, pieśniarz odniósł niebywały sukces w Polsce, gdzie w latach 70. i 80. stał się – jak powiedziano by dzisiaj – postacią kultową. Utwory Bułata Okudżawy były czytane, śpiewane i słuchane wszędzie – w domu, teatrze i przy ognisku, nie tylko z powodu ich urzekającego piękna, ale także dlatego, że traktowano je jako przejaw buntu przeciw totalitaryzmowi.
PONIEDZIAŁEK | 18.55 | TVP KULTURA
POLECAMY
Światosław Richter gra Mozarta i Chopina
Zapis koncertu Światosława Richtera w Londynie w roku 1989 jest rzadką okazją, by obejrzeć w telewizji występ jednego z największych pianistów XX wieku. Artysta znany był bowiem z tego, że bardzo niechętnie pozwalał się filmować na scenie. Zdarzało się, że odwoływał koncerty, jeśli nie spodobały mu się warunki, w których miał zagrać. Także ten londyński recital o mały włos nie został zerwany, gdy kilkanaście minut przed rozpoczęciem Richter dowiedział się, że będzie filmowany. Pianista uważał bowiem, że najważniejsza jest sama muzyka, a nie jej wykonawca. Po burzliwych negocjacjach zgodził się na nagrywanie, jednak pod twardymi warunkami: żadna kamera nie mogła się znajdować w zasięgu jego wzroku, a za całe oświetlenie musiała wystarczyć 40-watowa żarówka nad partyturą. W wykonaniu Światosława Richtera usłyszymy sonatę KV 310 a-moll Mozarta i etiudy op. 10 nr 1, 2, 3, 4, 6, 10, 11 i 12 Chopina.
