Bliskie spotkania z lalkami

Prezentacja sześciu wybranych spektakli z ostatnich trzech lat działalności Białostockiego Teatru Lalek to wydarzenie bez precedensu na największym festiwalu teatralnym w stolicy. Daje bowiem możliwość dokładnego przyjrzenia się dokonaniom teatru lalkowego, który jako jeden z pierwszych otworzył Scenę dla Dorosłych.

[srodtytul]56 lat budującej zgody[/srodtytul]

Białostocki Teatr Lalek powstał w 1953 roku i przez prawie 20 lat grał głównie spektakle dla dzieci. Rozszerzenie repertuaru nastąpiło w 1972 roku. Wówczas zrealizowana została „Kartoteka” Tadeusza Różewicza. Od tej pory na scenie BTL pojawiają się kolejne sztuki z wielkiego repertuaru literatury światowej: autorstwa Boccaccia, Calderona, Rostanda, Gogola, Bernharda, Mrożka czy Gałczyńskiego.

Długoletni dyrektor BTL Krzysztof Rau stworzył w Białymstoku rzeczywiste centrum życia teatru lalkowego w Polsce. Przy teatrze powstało Studium Aktorskiego Teatru Lalek, które w 1975 r. zostało przekształcone w Wydział Lalkarski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1979 roku miasto wybudowało dla BTL specjalnie zaprojektowany budynek mieszczący trzy sceny.

W Białymstoku tworzyli swoje przedstawienia wybitni polscy artyści: Jan Wilkowski czy Andrzej Dziedziula, a debiutowali w latach 80. m.in. późniejsi twórcy Wierszalina: Piotr Tomaszuk i Tadeusz Słobodzianek.

– BTL to teatr, który od ponad 55 lat umiejętnie łączy stabilizację z innowacyjnością – opowiada o fenomenie tej sceny

Paweł Płoski, redaktor pisma „Teatr”. – Następcy, szanując dokonania poprzedników – z teatrem zawsze współpracowali byli szefowie – twórczo je rozwijali. A pokojowa sukcesja to rzecz w Polsce nieczęsta. Podstawą wieloletniego sukcesu BTL jest stabilne budowanie zespołu. Jego kolejni członkowie byli dobierani z niezwykłą starannością.

Płoski podkreśla też, że jest w tym teatrze otwartość na nowe, inne pokolenia, estetyki, metody, narodowości. Widać w tym wielką potrzebę innowacji, ciągłego odnawiania formuły.

– Dzięki takiej konsekwencji w zmienności, która jest warunkiem tego, by wszystko zostało bez zmian, BTL wciąż cieszy się zainteresowaniem białostockich widzów – mówi Płoski. – Nawet prezydent miasta podkreśla, że „w dzieciństwie lalkami się nie bawił, a do teatru lalek zaczął chodzić sam jako dorosły”.

[srodtytul]Od Schulza do Nabokova[/srodtytul]

Dzisiaj w repertuarze Białostockiego Teatru Lalek dominują przedstawienia dla dorosłych. Pracują tu wybitni twórcy teatru lalek z zagranicy. Dzięki organizacji międzynarodowych i krajowych festiwali, umiejętnemu korzystaniu z funduszy europejskich i częstym wyjazdom przedstawienia BTL lepiej znane są za granicą niż w Polsce, gdzie nadal teatr lalkowy dla dorosłych nie może wyjść z pewnej niszy gatunkowej.

Podczas monograficznego przeglądu będziemy mieli okazję docenić dokonania Białostockiego Teatru Lalek. Obejrzymy m.in. „Sklepy cynamonowe” w reżyserii wybitnego niemieckiego twórcy Franka Soehnle’a czy „Biegun” – prapremierową realizację jednoaktówki Vladimira Nabokova, laureata w konkursie na inscenizację dawnych dzieł literatury europejskiej.

[ramka][srodtytul]Białostocki teatr Lalek na festiwalu[/srodtytul]

[b]Środa (6.05)[/b],

„Sklepy cynamonowe” Brunona Schulza,

reż. Frank Soehnle,

godz. 17, 21.30

[b]Czwartek (7.05)[/b],

„Fasada” – Duda Paiva Puppetry and Dance Amsterdam/BTL, reż. Eduardo de Paiva Souza, godz. 17, 21.30

Spotkanie z BTL – Augusto Valenća, Duda Paiva, Alain Lecucq, Jerzy Murawski, Wojciech Szelachowski, Ewa Piotrowska, Andrzej Dworakowski, Marek Waszkiel (Centrum Festiwalowe, Nowy Świat 63), godz. 19

[b]Piątek (8.05)[/b]

„Lalki bez kompleksów” – konferencja (IT, ul. Jazdów 1), godz. 12

„Biegun” Vladimira Nabokova, reż. Ewa Piotrowska, godz. 17, 21.30

[b]Sobota (9.05)[/b]

„Valérie wg Valérie ou la semaine des merveilles” Vitězslava Nezvala, reż. Alain Lecucq, godz. 17, 21.30

„Lalki nie dla dzieci” – konferencja (CF), godz. 12

[b]Niedziela (10.05)[/b]