„Rękopis znaleziony w Saragossie” z Andrzejem Sewerynem i Danutą Stenką w reżyserii Grzegorza Jarzyny w Teatrze Polskim

„Rękopis znaleziony w Saragossie” to legenda. Jan Potocki (1761–1815), urodzony na Wołyniu polski arystokrata, pisarz i człowiek wielu pasji, stworzył go w języku francuskim w konwencji awanturniczego romansu, przedstawiającego losy Alfonsa van Wordena, kapitana z gwardii króla XVIII-wiecznej Hiszpanii. Ekranizacja Wojciecha Jerzego Hasa z muzyką Krzysztofa Pendereckiego, plejadą polskich aktorów, ze Zbigniewem Cybulskim w roli głównej, była również inspiracją dla wielu artystów na świecie, w tym Martina Scorsese i Francisa Forda Coppoli.

„Rękopis znaleziony w Saragossie” w Teatrze Polskim

Spektakl Teatru Polskiego „Rękopis znaleziony w Saragossie. Dziedzictwo Gomelezów” w reżyserii Grzegorza Jarzyny jest inspirowany arcydziełem Jana Potockiego. Łączy oświeceniową wizję świata z przygodami van Wordena, przemierzającego owiane złą sławą hiszpańskie góry Sierra Morena. To gra o władzę, wiarę i tożsamość, w której stawką jest przyszłość ludzkości.

Treść scenariusza stworzonego przez Grzegorza Jarzynę i Romana Pawłowskiego-Felberg jest następująca: Alex, młody mieszkaniec współczesnej metropolii, otrzymuje zaproszenie do tajemniczej gry, która przenosi go do XVIII-wiecznej Hiszpanii. Wplątany w labirynt inscenizacji, nadprzyrodzonych zjawisk i kabalistycznych rytuałów, odkrywa, że stał się kandydatem do przejęcia przywództwa w tajnym bractwie Gomelezów, które od wieków wpływa na losy świata. Musi zdecydować, czy odrzucić dziedzictwo Gomelezów, czy stać się częścią ich systemu.

Grzegorz Jarzyna przedstawia swoją wizję następująco:

– Jako społeczeństwo historycznie nie doświadczyliśmy oświeceniowego zwrotu. W XIX wieku wpadliśmy w pułapkę romantycznego mesjanizmu, którego konsekwencje są odczuwalne po dziś. Podobnie jak ludzie oświecenia, odrzuciliśmy religię na rzecz rozumu, coraz bardziej jednak odczuwamy metafizyczną pustkę. Sięgamy po tarota, horoskopy, wschodnią medytację, aby ją zapełnić. W ślad za rozwojem technologicznym nie idzie rozwój duchowy człowieka. Im bardziej rozwija się współczesna nauka i technologia, tym silniejsza staje się potrzeba poszukiwań duchowych. Nasz spektakl będzie inicjacyjną opowieścią o drodze młodego bohatera do samopoznania.

Co o „Rękopisie znalezionym w Saragossie" mówi Andrzej Seweryn

– „Rękopis znaleziony w Saragossie” Jana Potockiego w reżyserii Grzegorza Jarzyny w Teatrze Polskim. Już zestawienie tych dwóch nazwisk– Potockiego i Jarzyny – wydaje mi się bardzo interesujące. Zajmujemy się od wielu lat polską i międzynarodową klasyką. Uważamy, że to jest dobra literatura teatralna i że warto ją realizować, pokazywać widzowi, interpretować na różne sposoby. To drugi tekst Jana Potockiego, który realizujemy w Teatrze Polskim za mojej dyrekcji. Pierwszym były „Parady”. Grzegorz Jarzyna realizuje drugi. Nie można przecenić wagi jego twórczości, która zmieniła obraz teatru w Polsce 30 lat temu. Zawsze pragnąłem pracować z Grzegorzem jako aktor. Zawsze myślałem o tym, żeby coś u nas zrobił, ponieważ bardzo szanuję jego pracę. Proszę zwrócić uwagę, że będziemy mieli do czynienia z adaptacją tekstu. Grzegorz pokazuje nam swoją wizję. Nie ma możliwości zrealizowania inscenizacji monumentalnego, wielowątkowego utworu  tak jak chciał tego autor – mówi Andrzej Seweryn, dyrektor Teatru Polskiego, który występuje również w spektaklu, m.in. w roli Gomeleza i Inkwizytora.

Czytaj więcej

Teatr

Premiera w Teatrze Polskim. Andrzej Seweryn jako król Henryk IV

W warszawskim Teatrze Polskim 10 października premiera „Historii Henryka IV” Szekspira z Andrzeje...

Grzegorz ma spojrzenie współczesne na tekst Potockiego – z pełnym szacunkiem. Jestem bardzo uradowany tą pracą. Jako jeden z aktorów gram wiele ról.