Reklama
Rozwiń

Czytanie dramatów Ödöna von Horvátha

Dzisiaj w radiowej Dwójce, a jutro w Teatrze Powszechnym zagości myśl austriackiego dramatopisarza Ödöna von Horvátha

Aktualizacja: 13.01.2013 16:09 Publikacja: 13.01.2013 16:02

Czytanie dramatów Ödöna von Horvátha

Foto: materiały prasowe

Był wnikliwym obserwatorem natury ludzkiej, krytykował drobnomieszczaństwo, w latach trzydziestych pisał o źródłach faszyzmu. Zdecydowanie piętnował ludzką głupotę. Na okładce pierwszego tomu wydanej niedawno dwutomowej antologii widnieje jego hasło "Nic nie daje takiego poczucia nieskończoności jak głupota"

W warszawskim Teatrze Studio można oglądać teraz jego "Sąd ostateczny" wyreżyserowany przez Agnieszkę Glińską. Najpopularniejszą w Polsce sztuką Horvátha są "Opowieści Lasku Wiedeńskiego".

Twórczość Horvátha będzie tematem dzisiejszego "Tygla Literackiego" w radiowej Dwójce (godz. 18.00), a jutro o godz. 19.00 w Warszawie odbędzie się spotkanie z cyklu "Wyjątek i reguła". Jego organizatorzy: Agencja ADiT, austriackie forum kultury w Warszawie, Goethe-Institut i Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera stawiają pytania "Co może nam dzisiaj zaoferować Horváth? Na czym polega fenomen jego twórczości?"

Aktorzy Eliza Borowska, Aleksandra Bożek, Grzegorz Falkowski, Andrzej Mastalerz, Michał Napiątek przeczytają fragmenty dramatów Horvátha. Odbędzie się również dyskusja z Agnieszką Glińską i Janusz Golcem, którą poprowadzi Tomasz Szczepanek. Spotkanie wyreżyserował Marcin Hycnar.

Poniedziałek, 14.01.2013, godz. 19:00. Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera; ul. Jana Zamoyskiego 20;  Warszawa

"Dramaty zebrane" (ADiT 2012)

Tom I

Wstęp dr. Macieja Ganczara (Przeciw głupocie i kłamstwu, czyli dramaturgia Ödöna von Horvátha) Dramaty: Pod pięknym widokiem, 1926/27 (tłum. M. Ganczar) Włoski wieczór, 1931 (tłum. J. Kaduczak) Opowieści Lasku Wiedeńskiego, 1931 (tłum. K. Bikont) Kazimierz i Karolina, 1932 (tłum. J. St. Buras) Wiara nadzieja miłość, 1933 (tłum. J. St. Buras) Nieznajoma z Sekwany, 1933 (tłum. J. St. Buras) Głową w mur, 1934 (tłum. M. Ganczar)

Tom II

Tu i Tam, 1934 (tłum. M. Mikina i M. Wąsik) Rozwód Figara, 1936 (tłum. J. St. Buras) Don Juan wraca z wojny, 1936 (tłum. M. Muskała) Sąd ostateczny, 1935/36 (tłum. R. Brandstaetter) Wieś bez mężczyzn, 1937 (tłum. M. Ganczar) Do nieba, 1937 (tłum. M. Lubyk) Pompeje. Komedia o trzęsieniu ziemi w sześciu obrazach, 1937 (tłum. J. Kaduczak) Posłowie Język czyli świadomość autorstwa Elżbiety Baniewicz

Był wnikliwym obserwatorem natury ludzkiej, krytykował drobnomieszczaństwo, w latach trzydziestych pisał o źródłach faszyzmu. Zdecydowanie piętnował ludzką głupotę. Na okładce pierwszego tomu wydanej niedawno dwutomowej antologii widnieje jego hasło "Nic nie daje takiego poczucia nieskończoności jak głupota"

W warszawskim Teatrze Studio można oglądać teraz jego "Sąd ostateczny" wyreżyserowany przez Agnieszkę Glińską. Najpopularniejszą w Polsce sztuką Horvátha są "Opowieści Lasku Wiedeńskiego".

Teatr
Krzysztof Głuchowski: W Kielcach wygrał Jacek Jabrzyk
Materiał Promocyjny
25 lat działań na rzecz zrównoważonego rozwoju
Teatr
Wyjątkowa premiera w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Przy jakich przebojach umierają Romeo i Julia
Teatr
Teatr Wielki. Personalne przepychanki w Poznaniu
Teatr
„Ziemia obiecana” Kleczewskiej: globalni giganci AI zastąpili wyścig fabrykantów
Teatr
„Ziemia obiecana": co powiedzą Kleczewska, Głuchowski i Klata o dzisiejszej sytuacji?