Spektakle telewizyjne

[srodtytul]Sobota, 12 czerwca[/srodtytul]

13.00

Ludmiła Ulicka „Rosyjskie konfitury”

reż. Krystyna Janda

Występują: Krystyna Janda (Natalia), Ignacy Gogolewski (Andriej), Paweł Ciołkosz (Rościcław), Cezary Kosiński (Siemion), Maria Seweryn (Ałła), Sonia Bohosiewicz (Jelena), Rafał Mohr (Konstantin)

Nawiązująca do twórczości Czechowa gorzka opowieść o współczesnej Rosji, zdegradowanej po latach komunizmu i postkomunizmu. Akcja rozgrywa się w zrujnowanej podmoskiewskiej daczy. Dom rozpada się na oczach widzów – drzwi wypadają z futryn, psuje się kanalizacja, nie ma prądu. Mimo rozgardiaszu bohaterowie próbują początkowo zachować pozory kultury, ale z czasem poddają się. Wyjątkiem jest głowa rodziny – Natalia, niestrudzenie pracująca, by zapewnić bliskim utrzymanie. Grająca tę rolę Krystyna Janda jest także reżyserką widowiska i autorką adaptacji. – Wymogi telewizji są takie, że spektakl nie może trwać dłużej niż 80 minut, a ja miałam po skreśleniach ponad sto stron świetnego, wielowątkowego tekstu, z bólem serca więc wykreślałam całe sceny – mówi Krystyna Janda. – Musiałam opowiadać szybko, żeby pokazać jak najwięcej smacznych fragmentów. Dlatego zdecydowałam się na jedno wnętrze, gdzie wszyscy mówią naraz, a tematy się mieszają. Z tego chaosu wynika jednak bardzo zabawna, klarowna i wyrazista opowieść.

14.30

Juliusz Machulski „Przerwanie działań wojennych”

reż. Juliusz Machulski

Występują: Piotr Fronczewski (Kazimierz Iranek-Osmecki), Krzysztof Stelmaszyk (Erich von dem Bach), Jerzy Schejbal (Zygmunt Dobrowolski), Adam Woronowicz (Alfred Korczyński), Ireneusz Czop (Fegelein), Grzegorz Damięcki (Bogusławski), Marek Kalita (Goltz), Krzysztof Banaszyk (Fischer), Paulina Chruściel (Łączniczka)

Spektakl Sceny Faktu zrealizowany na podstawie tekstu Kazimierza Iranka-Osmeckiego „Ostatni akt”, opublikowanego przed paroma laty w Polsce w zbiorze „Powołanie i przeznaczenie”. To dokładny zapis przebiegu negocjacji, które podczas powstania warszawskiego oficerowie Komendy Głównej AK prowadzili z Erichem von dem Bachem – głównodowodzącym siłami niemieckimi. Rozmowy trwały kilka godzin 2 października 1944 roku w podwarszawskim Ożarowie. Mimo militarnej porażki Polacy nie podpisali bezwarunkowej kapitulacji, ale poddali się na własnych warunkach. Uzgodnili m.in., że wszyscy biorący udział w powstaniu otrzymają status żołnierza Armii Krajowej, wyjdą z bronią, a do niewoli będą ich prowadzić żołnierze Wehrmachtu, nie SS. – Pod bombami, nie śpiąc 48 godzin, przygotowali projekt umowy kapitulacyjnej – mówi Juliusz Machulski. – Napisali ją prawniczym językiem, po polsku i niemiecku, a potem, uczestnicząc w pertraktacjach, punkt po punkcie realizowali kolejne założenia. Poza jednym: by ludność Warszawy mogła zostać w mieście. Na to von dem Bach się nie zgodził.

16.00

Kay Mellor „Namiętna kobieta”

reż. Maciej Englert

Występują: Marta Lipińska (Betty), Piotr Adamczyk (Mark), Krzysztof Kowalewski (Donald), Andrzej Zieliński (Craze), Kinga Tabor (Jo), Zbigniew Suszyński (Głos Strażaka)

Premiera tej angielskiej komedii odbyła się w styczniu 2003 roku w warszawskim Teatrze Współczesnym. Główna bohaterka Betty Derbyshire w dniu ślubu swojego syna Marka niepostrzeżenie znika. Jedynak odnajduje ją na strychu – elegancko ubraną, krzątającą się wśród starych gratów. Okazuje się, że matka nie potrafi pogodzić się z myślą o ślubie syna. Przez lata to on nadawał sens i cel jej życiu. Teraz kobieta musi się zastanowić, co jest dla niej najważniejsze, rozliczyć się z przeszłością, uporządkować uczucia. Wybrać między miłością do męża a przybywającym z zaświatów dawnym kochankiem. Marta Lipińska, grająca Betty, przyznaje, że bardzo polubiła tę postać. – Bogata, kolorowa, mająca wiele wymiarów. Dała mi szansę pokazania aktorskich umiejętności – mówi aktorka. – Pracując nad rolą, zbierałam wszystkie możliwe doświadczenia i układałam z nich jedną żywą osobę. W Betty jest zatem wiele cech mojej matki, innych kobiet, które gdzieś kiedyś widziałam. Ale pewnie także sporo ze mnie.

18.00

Witold Gombrowicz „Ferdydurke”

reż. Witold Mazurkiewicz, Janusz Opryński

Występują: Jacek Brzeziński, Wojciech Mazurkiewicz, Jarosław Tomica, Michał Zgiet

Adaptacja powieści Witolda Gombrowicza przygotowana przez lubelski Teatr Provisorium oraz Kompanię Teatr. Artyści wybrali przede wszystkim wątki dotyczące „formy” ograniczającej człowieka i narzucającej mu społeczne role. Skupili się również na pokazaniu gombrowiczowskiej opozycji pomiędzy dojrzałością i niedojrzałością. Premiera odbyła się w 1998 roku, a spektakl zdobył liczne nagrody – m.in. Fringe First na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Edynburgu, Grand Prix Opolskich Konfrontacji Teatralnych „Klasyka Polska”, Grand Prix Festiwalu Małych Form Teatralnych w Rijece, Nagrodę za Zbiorową Kreację Aktorską podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego MESS w Sarajewie oraz nagrodę za „kreowanie nowej formuły teatru” na Międzynarodowym Festiwalu „Kontakt” w Toruniu. Wersja telewizyjna powstała w 2008 roku. Zdjęcia kręcono na podwórkach Starego Miasta w Lublinie. – To magiczne miasto, świetnie nadające się na tło dla sztuki ukazującej odwieczne relacje międzyludzkie, a opartej na tysiącach obserwacji socjologicznych – mówi Mariusz Malec, odpowiedzialny za telewizyjną reżyserię przedstawienia.

[srodtytul]Niedziela, 13 czerwca[/srodtytul]

10.00

Maciej Wojtyszko „Bułhakow”

reż. Maciej Wojtyszko

Występują: Joanna Mastalerz (Helena Siergiejewna Bułhakowa), Hanna Bieluszko (Olga Siergiejewna Bokszańska), Błażej Peszek (Paweł Piotrowicz Bierkow), Krzysztof Jędrysek (Nikołaj Christoforowicz Szywarow), Marian Dziędziel (Wasilij Iwanowicz Kaczałow), Mariusz Wojciechowski (Nikołaj Robertowicz Erdman), Małgorzata Ząbkowska-Kołodziej (Olga Knipper Czechowa), Grzegorz Łukawski (Czertow), Maciej Jackowski (Prawdin), Sławomir Rokita (Jermołaj), Ewa Worytkiewicz (Annuszka)

Telewizyjna wersja spektaklu Teatru im. Słowackiego w Krakowie, którego premiera odbyła się w 2002 roku. Maciej Wojtyszko (autor tekstu i reżyser) wykorzystał wiele interesujących faktów z biografii Michaiła Bułhakowa, sięgnął także po fragmenty jego najsłynniejszego dzieła, czyli „Mistrza i Małgorzaty”. – Chciałem napisać sztukę o tym, jak trudno realizować wielkie uczucia w marnych czasach – mówił Wojtyszko w jednym z wywiadów.

Spektakl rozgrywa się zimą 1940 roku i opowiada o ostatnich chwilach życia pisarza. Ale Bułhakow ani razu nie pojawia się na ekranie. Bohaterami są jego bliscy i przyjaciele – m.in. siostra, pisarz Mikołaj Erdman oraz członkowie słynnego moskiewskiego teatru MCHAT. Na pierwszy plan wysuwa się postać żony Heleny, która opiekuje się schorowanym pisarzem. Ten leżący gdzieś w pokoju obok kończy pracę nad swoją największą powieścią. Helena walczy o jego życie, ale stara się też, by rękopis dzieła nie wpadł w ręce NKWD.

12.15

Paweł Woldan „Prymas w Komańczy”

reż. Paweł Woldan

Występują: Olgierd Łukaszewicz (Stefan Kardynał Wyszyński), Magdalena Różczka (Maria Okońska), Anna Cieślak (Lilka Wentowska), Anna Grycewicz (Janka Michalska), Dorota Pomykała (Siostra Przełożona), Dominika Kluźniak (Siostra Stanisława), Józef Fryźlewicz (Ojciec Prymasa Stanisław Wyszyński), Henryk Talar (O. Alojzy Wrzalik), Artur Barciś (O. Jerzy Tomziński), Jerzy Grałek (O. Teofil Krauze), Krzysztof Globisz (Bp Zygmunt Choromański), Marek Kępiński (Bp Michał Klepacz), Ewa Dałkowska (Julia Brystygier), Paweł Nowisz (Władysław Gomułka), Piotr Pilitowski (Zenon Kliszko), Radosław Krzyżowski (Władysław Bieńkowski), Adam Ferency (Pułkownik UB), Bartłomiej Topa (Porucznik UB), Adam Bauman (Funkcionariusz UB I), Zdzisław Starczynowski (Funkcionariusz UB II), Jan Monczka (Komendant), Michał Kula (Major UB), Robert Chodur (Ksiądz 1), Bogusław Faciejew (Ksiądz 2), Jacek Kremski (Zakonnik), Katarzyna Kremska (Zakonnica II), Adam Ferency (Lektor)

Spektakl zrealizowany na Scenie Faktu opowiada o wydarzeniach rozgrywających się między 27 października 1955 a 28 października 1956 roku w klasztorze Sióstr Nazaretanek w Komańczy, w którym na internowaniu przebywał prymas Stefan Wyszyński. Paweł Woldan, który wielokrotnie zajmował się biografią wybitnego hierarchy (nakręcił m.in. trzy filmy dokumentalne „Non Possumus”, „Świadectwo drogi. Stefan Kardynał Wyszyński” i „Uwięziony prymas”), tym razem postanowił stworzyć jego portret duchowy. – Nie zrobiliśmy ani sensacji, ani kryminału, ani społeczno-politycznego rozrachunku. Tu zgłębiamy osobę – mówił w jednym z wywiadów odtwórca roli tytułowej Olgierd Łukaszewicz. Drugą bohaterką przedstawienia jest Maria Okońska, wychowanka Wyszyńskiego, liderka Zgromadzenia Dziewcząt, popularnie zwanych Ósemkami. To pod jej wpływem w umyśle kardynała narodziła się idea Jasnogórskich Ślubów Narodu i program Wielkiej Nowenny, przygotowującej Polaków do obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski w 1966 roku.

14.00

Andrzej Strzelecki „Warszawa”

reż. Andrzej Strzelecki

Występują: Wiktoria Gorodeckaja (Zofia), Krzysztof Stelmaszyk (Prowadzący), Witold Dębicki (Inspektor), Sławomir Orzechowski (Komisarz), Piotr Machalica (Minister), Beata Ścibakówna (Nina, żona Ministra), Przemysław Sadowski (Stach), Stanisława Celińska (Mamuśka), Mateusz Damięcki (Ślepy), Dominika Kluźniak (Hania), Katarzyna Dąbrowska (Wandzia), Arkadiusz Janiczek (Antek), Jacek Braciak (Felek), Modest Ruciński (Morda), Andrzej Strzelecki (Fotograf), Joanna Pałucka (Żona Fotografa), Antoni Pawlicki (Michaś), Paweł Ciołkosz (Młody), Marta Żmuda-Trzebiatowska (Młoda), Marian Kociniak (Antykwariusz), Monika Dryl (Artystka kabaretowa), Aneta Todorczuk-Perchuć (Artystka kabaretowa), Bohdan Łazuka (Artysta kabaretowy), Krzysztof Tyniec (Artysta kabaretowy), Wiktor Zborowski (Artysta kabaretowy)

Muzyczny spektakl Andrzeja Strzeleckiego zabiera widzów w podróż do przedwojennej Warszawy. Usłyszeć można w nim takie przeboje jak „Czarna Mańka”, „Pokoik na Hożej”, „Bal na Gnojnej”, „Miłość ci wszystko wybaczy”, „Piosenka o mojej Warszawie”, „Nikt, tylko ty”. Akcja rozgrywa się w Warszawie w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1939 roku. Niewiele osób traktuje poważnie widmo wojny krążące nad Polską. Politycy, artyści, inteligenci spotykają się na wieczornej rewii, której gwiazdą jest urodziwa i pełna temperamentu Zofia. W garderobie piosenkarka spotyka się ze swoim kochankiem Ministrem. Przypadkowym świadkiem tej sceny jest Stach, król przestępczego światka. Kradnie naszyjnik Zofii, ale niespodziewanie na jego drodze staje Nina, żona Ministra...

– „Warszawa” przywołuje losy zwykłych ludzi, których w ułamku sekundy wojna okradła ze wszystkiego. To kilkanaście przerwanych, niedokończonych życiorysów. A także kawałek historii młodego pokolenia, które musiało dojrzeć przedwcześnie – mówi Andrzej Strzelecki.

16.00

Włodzimierz Kuligowski „Operacja Reszka”

reż. Ewa Pytka

Występują: Jan Wieczorkowski (Piotr Jegliński), Maciej Zakościelny (Kazimierz), Zbigniew Lesień (Generał MSW), Zdzisław Wardejn (Pułkownik MSW), Krzysztof Banaszyk (Kapitan MSW), Maciej Kozłowski (Rafał), Grażyna Barszczewska (Ewa Jeglińska), Wiesława Mazurkiewicz (Babcia Piotra Jeglińskiego), Tamara Arciuch (Jasnowłosa), Krzysztof Globisz (Sędzia śledczy), Paweł Deląg (Inspektor francuski), Paweł Orleański (Gruby), Jerzy Gaździński-Łapiński (Ksiądz), Rafał Walentynowicz (Tajniak francuski), Marcin Troński (Oficer Kontrwywiadu PRL), Witold Dębicki (Cywil z Kontrwywiadu PRL), Jacek Rozenek (Instruktor MSW), Cezary Morawski (Stary), Sławomir Orzechowski (Kapitan rosyjski), Maria Maj (Blondyna), Andrzej Blumenfeld (Kierownik pociągu rosyjskiego), Bartosz Kopeć (Konduktor rosyjski), Agnieszka Robótka (Dziennikarka francuska), Steffen Moller (Niemiecki strażnik kolejowy), Dariusz Biskupski (Milicjant z NRD), Jakub Grzegorek (Adwokat francuski), Jacek Bursztynowicz (Adwokat francuski), Katarzyna Trzcińska (Sekretarka sędziego), Paweł Iwanicki (Wąsacz), Adam Krawczuk (Esbek), Sławomir Holland (Esbek), Georgi Angiełow (Siwy), Ryszard Radwański (Nieznajomy), Władysław Grzywna (Mężczyzna w kapelusiku), Tomasz Krzemieniecki (Tajniak), Anna Chylarecka (Roześmiana kobieta), Paweł Chylarecki (Roześmiany mężczyzna)

Przedstawienie Sceny Faktu przypominające jedną z najbardziej bezwzględnych i zagadkowych operacji MSW. Celem intrygi Służby Bezpieczeństwa był Piotr Jagielski, jeden z pionierów drugiego obiegu w czasach PRL. Akcja rozpoczyna się w latach 70. Jagielski, publikujący wówczas na łamach niezależnego pisma młodych katolików „Spotkania”, postanawia wyjechać na Zachód. W Paryżu zakłada emigracyjną filię pisma, przerzuca do kraju książki i ulotki, także w języku rosyjskim. Kierownictwo MSW zaniepokojone jego działalnością postanawia zwabić opozycjonistę na terytorium któregoś z krajów demokracji ludowej, a potem zlikwidować. Ma im w tym pomóc bliski znajomy Jagielskiego – Kazimierz, którego esbecy zwerbowali do współpracy. Nie będzie to jednak łatwe...

Prawdziwy Piotr Jagielski po obejrzeniu spektaklu przyznał, że jest pozytywnie zaskoczony.

– Przedstawienie wiernie odzwierciedla tamtą epokę, a grający mnie aktor sprawił, że miałem rozdwojenie jaźni. Tak był do mnie podobny.

18.00

Mark St. Germain „W roli Boga”

reż. Tomasz Wiszniewski

Występują: Janusz Gajos (Dr Jack Klee), Katarzyna Gniewkowska (Nella Larkin), Dominika Ostałowska (Dr Ann Ross), Magdalena Schejbal (Dr Kiera Banks), Paweł Królikowski (Domenic Piero), Krzysztof Stroiński (Ojciec Dunbar), Andrzej Zieliński (Dr Alex Gorman)

Amerykański dramat rozgrywa się w dniu św. Patryka. Na ulicach ludzie bawią się i świętują. W tym czasie w sali konferencyjnej szpitala pod wezwaniem św. Patryka panuje odmienna atmosfera. Komisja do spraw przeszczepów, w skład której wchodzą pracownicy kliniki, przedstawiciel opieki społecznej i ksiądz, ma zdecydować, kto z pacjentów otrzyma nowe serce. „Trwa dyskusja, padają argumenty za i przeciw. Każdy z uczestników ma inne zdanie na ten temat. W grę wchodzi nawet przekupstwo” – zapowiadał w jednym z wywiadów Janusz Gajos, odtwórca roli dr Klee. Ścierają się więc różne racje i światopoglądy. Sytuacja jest tym dramatyczniejsza, że komisja ma na podjęcie decyzji tylko kilkadziesiąt minut. Pacjent, dla którego przeznaczone było serce, zmarł. Trzeba szybko wyznaczyć następcę. Dla czekających w kolejce chorych to szansa na nowe życie. Kogo wybierze komisja? Starszą panią, grafomana z wirusem HIV, a może bogatego playboya?

19.30

Stanisława Przybyszewska „Sprawa Dantona”

reż. Jan Klata

Występują: Kinga Preis (Eleonore (Marianna), Anna Ilczuk (Louise Danton), Katarzyna Strączek (Lucile Desmoulins), Marcin Czarnik (Robespierre), Wiesław Cichy (Danton), Wojciech Ziemiański (Saint-Just), Bartosz Porczyk (Desmoulins), Andrzej Wilk (Delacroix), Marian Czerski (Westermann), Edwin Petrykat (Philippeaux), Zdzisław Kuźniar (Fouquier), Mirosław Haniszewski (Billaud), Rafał Kronenberger (Legendre), Michał Opaliński (Fouche), Michał Mrozek (Angielski Agent), Bogdan Dyląg, Mirosław Kot, Jeremi Majczyk, Mieczysław Paska

Rejestracja spektaklu, którego premiera odbyła się 29 marca 2008 roku w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Za jego kanwę posłużył głośny dramat polityczny Stanisławy Przybyszewskiej. Rzecz dzieje się w Paryżu rządzonym przez jakobinów i opowiada o upadku Dantona oraz rodzącym się spisku przeciwko Robespierre’owi. Jan Klata nadał tekstowi formę ostrej groteski opowiadającej o wszystkich rewolucjonistach, nie tylko tych, którzy podnieśli rękę przeciwko królowi Francji. – Zainteresowali mnie ludzie okresu gwałtownych przemian – opowiada reżyser. – O rewolucji francuskiej mówi się, że w krótkim czasie skumulowały się wtedy zmiany, które zazwyczaj następują na przestrzeni kilku stuleci. Król przestał być bogiem, Kościół stracił monopol na życie duchowe, narodziło się nowe społeczeństwo, nowy człowiek i kultura. Podobne ruchy tektoniczne, oczywiście w innej skali, przeżywaliśmy po 1989 roku w Polsce.

Uzupełnieniem tekstu Przybyszewskiej są tu piosenki takich artystów jak Tracy Chapman czy John Lennon. Spektakl zdobył liczne nagrody, w tym Grand Prix Festiwalu Klasyki Polskiej w Opolu.

[srodtytul]Poniedziałek, 14 czerwca[/srodtytul]

10.00

Henryk Ibsen „Wróg ludu”

reż. Piotr Trzaskalski

Występują: Krzysztof Globisz, Roman Gancarczyk, Anna Radwan, Karolina Kominek-Skuratowicz, Ignacy Gogolewski, Szymon Bobrowski, Mariusz Benoit, Cezary Kosiński, Robert Wrzosek, Jakub Lemański, Antoni Lemański

XIX-wieczny dramat Henryka Ibsena zrealizowany klasycznie, w kostiumach z epoki, ale poruszający tematy bardzo współczesne, jak schlebianie tanim gustom czy merkantylizm. Bohaterowie sztuki mieszkają na południu Norwegii w niewielkiej miejscowości, którą przed laty zamienili w prężnie działające uzdrowisko. Na pomysł stworzenia sanatorium wpadł lekarz Thomas Stockman, idea ziściła się dzięki przedsiębiorczości jego brata Petera, który piastuje urząd burmistrza. Ale obaj mężczyźni mają skłonność do wyolbrzymiania własnych zasług i umniejszania roli innych. Konflikt przybiera na sile, gdy Thomas odkrywa, że woda w uzdrowisku jest skażona i zagraża pacjentom. Chce ujawnić prawdę. Peter woli utrzymać rzecz w sekrecie, bojąc się utraty zysków i władzy. – To niebywale współczesny i wywrotowy utwór Ibsena – mówi Piotr Trzaskalski. – Jest atakiem na naszą rzeczywistość, sprzedajność polityków, ludzi biznesu. To także traktat o niemoralności mediów.

11.30

Agnieszka Lipiec-Wróblewska

„Gry operacyjne”

reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska

Występują: Magdalena Cielecka (Barbara), Konrad Imiela (Peter), Krzysztof Gosztyła (Henryk), Wojciech Zieliński (Boner), Maria Seweryn (Desta), Henryk Talar (Konsul), Jacek Braciak (Janek), Krzysztof Wakuliński (Wiktor), Małgorzata Pieczyńska (Lilka), Kinga Ilgner (Maria, urzędniczka IPN), Magdalena Czerwińska (Ola), Dariusz Toczek (Zbyszek), Radosław Kaim (Wiesiek), Tomasz Borkowski (Antek), Rafał Sisicki (Ubek), Helena Norowicz (Siostra zakonna), Dorota Ignatjew (Żona Janka)

Autorski spektakl Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej jest rodzinno-politycznym dramatem opowiadającym historię małżeństwa Petera Raina i jego żony Barbary. On – Hindus, student Oxfordu, przyjechał do Polski w 1962 roku pisać doktorat na Uniwersytecie Warszawskim i szybko zaangażował się w działalność opozycyjną. Ona – subtelna blondynka, pochodząca ze szlacheckiej rodziny, studiowała arabistykę. W 1967 roku razem wyjechali do Berlina Zachodniego. Wyglądali na zgodne małżeństwo. Wiele lat później Peter odkrył, że Barbara była współpracowniczką SB. – Nie wiemy, dlaczego Barbara została agentką zapamiętale donoszącą na męża. Raina zastanawia się nad tym w swojej książce. Może nie dał jej tego, czego oczekiwała? Może to nie było udane małżeństwo? – mówił w jednym z wywiadów Konrad Imiela wcielający się w spektaklu w rolę Petera. – Podczas pracy z reżyserką staraliśmy się tak prowadzić akcję, żeby do końca nie było oczywiste, kto tu jest czarnym bohaterem.

13.00

Adam i Maciej Wojtyszko „Powidoki”

reż. Maciej Wojtyszko

Występują: Mariusz Wojciechowski (Strzemiński), Ninę Czerkies (Kobro) oraz Wojciech Kalarus, Krzysztof Stroiński, Katarzyna Skarżanka, Jarosław Gajewski, Sławomir Pacek, Krzysztof Dracz

Maciej Wojtyszko po raz kolejny stworzył spektakl inspirowany prawdziwymi losami artystów. Tym razem za kanwę widowiska posłużyły skomplikowane wojenne i powojenne dzieje małżeństwa: rzeźbiarki Katarzyny Kobro i malarza Władysława Strzemińskiego. – Nie ma filmu o Strzemińskim, choć to jeden z największych polskich artystów. Jego biografia jest dramatyczna i doskonale ilustruje rzeczywistość lat 40. i 50. – mówi reżyser. W przedstawieniu portretuje dwie silne osobowości. Strzemiński uznawany jest wśród przyjaciół za autorytet i cieszy się wielkim powodzeniem kobiet. Kobro, z pochodzenia Rosjanka, próbuje odnaleźć się w polskiej rzeczywistości. W swojej ojczyźnie była cenioną przedstawicielką awangardy, tutaj nikt jej nie zna. W czasie II wojny światowej spada na nią ciężar utrzymania rodziny. Później w okresie PRL nie jest lepiej. Władza nie rozpieszcza Kobro i Strzemińskiego, mimo że mają zdecydowanie lewicowe poglądy. Do tego dochodzą ostre konflikty między małżonkami. Okazuje się, że równie mocno jak kochać, potrafią się nienawidzić.

15.00

Samuel Beckett „Szczęśliwe dni”

reż. Antoni Libera

Występują: Maja Komorowska (Winnie), Adam Ferency (Willie)

Premiera tej sztuki odbyła się prawie 15 lat temu w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Spektakl powrócił na afisz w 2008 roku i wkrótce potem został zarejestrowany przez kanał TVP Kultura. Wielu krytyków uznaje go za najlepszą inscenizację tekstów Becketta ostatnich lat. Duża w tym zasługa reżysera Antoniego Libery, specjalisty od twórczości irlandzkiego dramatopisarza. Ale najwięcej pochwał zebrała odtwórczyni głównej roli Maja Komorowska.

– To sztuka, którą właściwie można by grać całe życie. Jej tekst jest jak partytura muzyczna, ma w sobie niezwykłą siłę, mądrość i energię – mówiła aktorka po premierze. Gra Winnie, starzejącą się kobietę, świadomą zbliżającego się końca. Siedzi zagrzebana po pas w górze piachu, wyrzucając niekończący się potok słów w stronę milczącego męża. Nieustannie powtarza też te same czynności i w ten sposób próbuje nadać sens swojemu życiu.

16.30

Marek Nowakowski „Psie Głowy”

reż. Jerzy Zalewski

Występują: Jerzy Trela, Daniel Olbrychski, Jan Peszek, Mariusz Bonaszewski, Piotr Bajor, Ewa Dałkowska

Adaptacja najnowszej książki Marka Nowakowskiego, który na potrzeby Teatru Telewizji dopisał do niej monologi głównych bohaterów. Powstała przypowieść o ludziach zagubionych we współczesnej Polsce, na których lata PRL i postkomunistyczna rzeczywistość odcisnęły trwałe piętno. Akcja rozgrywa się w ciągu jednego dnia w dawnej pegeerowskiej wsi Psie Głowy. Mieszkańców dotknął nie tylko kryzys gospodarczo-ekonomiczny, ale także mentalny i emocjonalny marazm. Reżyser Jerzy Zalewski do udziału w spektaklu zaprosił tych samych aktorów, którzy zagrali w jego „Kwaterze bożych pomyleńców”. Wówczas opowiedział o kryzysie inteligentów w czasie II wojny światowej, teraz chciał pokazać życie Polaków, którym trudno odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

Jurorzy konkursu telewizyjnego:

[i]Magdalena Dipont

Grzegorz Łoszewski

Wojciech Nowak

Jacek Petrycki

Artur Żmijewski[/i]