Przekleństwo drugiej kadencji

Takiego kryzysu administracja Baracka Obamy jeszcze nie doświadczyła. Skandale dotknęły czterech najważniejszych departamentów amerykańskiego rządu federalnego – Skarbu, Sprawiedliwości, Stanu i Obrony.

Pytanie o to, czy w Białym Domu panuje atmosfera oblężonej twierdzy, zadane rzecznikowi prezydenta Jayowi Carneyowi podczas briefingu przez jednego z dziennikarzy, jest jak najbardziej uzasadnione. Media mówią już o „przekleństwie drugiej kadencji", czyli o kłopotach, które dotykają prezydentów po ponownym zwycięstwie w wyborach.

Biały Dom musi radzić sobie z oskarżeniami o nadużycie władzy przez urząd skarbowy oraz Departament Sprawiedliwości. Do tego od ponad pół roku nie może się uporać z wyjaśnieniem okoliczności zamachu na amerykański konsulat w libijskim Benghazi, a Pentagonem wstrząsnął kolejny skandal obyczajowy.

Wszystkie sprawy są brane pod lupę w Kongresie, gdzie przedstawiciele administracji muszą odpowiadać na dziesiątki niewygodnych pytań.

Największe emocje budzi sprawa szykanowania prawicowych grup, którym Internal Revenue Service, czyli amerykański Urząd Podatkowy, przez ponad dwa lata utrudniał działalność, celowo i z premedytacją blokując przyznanie im statusu organizacji nienastawionych na zysk.

Afery odwracają uwagę od tego, co Obama chce załatwić, np. ograniczyć dostęp do broni

IRS przeprosił, ale republikanie nie kryją oburzenia. Prezydent i jego współpracownicy próbują zdystansować się wobec afery, sugerując, że sprawa IRS ma być jedynie wewnętrznym problemem tej agencji. Na początku tygodnia podczas konferencji prasowej Obama tłumaczył dziennikarzom, że o działaniach IRS dowiadywał się z mediów. Określił działania pracowników skarbówki jako oburzające.

Ta linia obrony wydaje się jednak upadać, bo kolejne dokumenty ujawnianie w sprawie szykanowania grup prawicowych pokazują, że szykanowanie prawicy nie było jedynie pomysłem lokalnych urzędników z  Cincinnati i o sprawie wiedziano w Waszyngtonie. Raport inspektora generalnego Departamentu Skarbu nie wskazuje jednak co prawda na istnienie dowodów, że prezydent lub osoby z jego otoczenia próbowały wpływać na działania skarbówki, ale republikanom to nie wystarcza.

„Nie wiemy jeszcze, czy ta wiedza przeskoczyła przez płot do Białego Domu" – docieka przywódca republikańskiej mniejszości w Senacie Mitch McConnell. „Ten dokument przynosi więcej pytań niż odpowiedzi" – uważa przewodniczący Komisji Nadzoru Izby Reprezentantów, republikański kongresman z Kalifornii Darrell Issa.

Wewnętrzną sprawą – tym razem Departamentu Sprawiedliwości – ma być przejęcie billingów telefonów należących do Associated Press i dziennikarzy tej agencji. Ma mieć to związek z wewnętrznym śledztwem w sprawie wycieków tajnych informacji do mediów. Według Carreya Obama nie tylko nie chciał, ale i nie mógł ingerować w sprawę tego śledztwa.

AP i inne media zwracają jednak uwagę, że zasięg działań departamentu nie ma precedensu, co znów wywołało oskarżenia o nadużycie władzy. W Waszyngtonie zaczęto spekulować, że ta afera może kosztować Erica Holdera posadę prokuratora generalnego i zarazem szefa  Departamentu Sprawiedliwości. On sam podczas przesłuchań w Kongresie stwierdził, że celowo wycofał się ze śledztwa, aby uniknąć konfliktu interesów, ale jednocześnie utrzymuje, że przecieki które objęto dochodzeniem, zagrażały bezpieczeństwu narodowemu.