Libijski przywódca Muammar Kaddafi, który przez lata wspierał terroryzm, a teraz próbuje stłumić powstanie przeciwko jego dyktatorskim rządom, jest oburzony tłumieniem zamieszek w Wielkiej Brytanii. Uznał to za brutalne dławienie demokratycznych protestów i wezwał premiera Davida Camerona, by podał się do dymisji.
Z okazji skorzystał też prezydent Iranu Mahmud Ahmadineżad oskarżany o sfałszowanie wyborów i brutalne tłumienie protestów opozycji w 2009 roku. Jego zdaniem ONZ winna przeprowadzić śledztwo w Wielkiej Brytanii w sprawie łamania praw człowieka.
Dla Ahmadineżada to idealna okazja, by się zemścić na Wielkiej Brytanii, która przoduje w wywieraniu nacisków na Iran w związku z jego programem atomowym. Teheran chce mieć też pretekst, aby nie wpuścić do kraju specjalnego sprawozdawcy Trybunału Praw Człowieka ONZ, który ma zbadać sprawę prześladowania opozycji i nagminnego stosowania kary śmierci.
Dyktatury szukają pretekstu do uzasadnienia swych zbrodni
– Dyktatorzy próbują wykorzystać każdą okazję, aby się odgryźć zachodnim demokracjom, które domagają się od nich respektowania praw człowieka. Chcą udowodnić, że mają moralne prawo, by nie przejmować się krytyką i naciskami – mówi „Rz" Mehrdad Khonsari z Centre for Arab and Iranian Studies w Londynie.
Takich okazji nie przepuszcza także reżim Aleksandra Łukaszenki na Białorusi. Po śmierci Andrzeja Leppera białoruskie media rządowe od razu zaczęły sugerować, że to nie było samobójstwo, i zażądały od Polski przeprowadzenia śledztwa.
Niezwykle aktywny jest też Hugo Chavez – lewicowy populista rządzący Wenezuelą. W marcu zapowiedział stworzenie trybunału, który miałby zastąpić Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze. Jego zdaniem jest on bowiem stronniczy. Przed nowym sądem mieliby w pierwszej kolejności stanąć byli prezydenci USA: Bill Clinton za interwencję na Bałkanach i George W. Bush za wojnę w Iraku.
– W krajach rządzonych przez dyktatorów w tę propagandę mało kto wierzy. Ale na świecie jest sporo osób, które są krytyczne wobec demokracji, i argumenty reżimów zawsze znajdą odbiorców – dodaje Khonsari.
Zdaniem ekspertów poparcie Chin i Rosji dla licznych dyktatorów wzmacnia propagandowy wydźwięk ich oskarżeń.
