Na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody powiat złożył jednak skargę. Wyrokiem wojewódzkiego sądu administracyjnego zaskarżone rozstrzygnięcie zostało uchylone. W rezultacie starostwo odmówiło powodowi wydania świadectwa pracy za okres od 25 kwietnia 2016, a więc od dnia doręczenia rozstrzygnięcia wojewody, do 31 sierpnia 2016 r., czyli do wydania wyroku przez WSA.
Pozew do sądu pracy
Wicestarosta złożył więc pozew do sądu pracy. Domagał się wydania świadectwa pracy stwierdzającego, że jego stosunek pracy trwał od 25 kwietnia 2016 r. do 31 sierpnia 2016 r. i wygasł dopiero wskutek wydania wyroku przez wojewódzki sąd administracyjny. Sąd pierwszej instancji przyznał rację powodowi. Uzasadnił, że uchwała rady powiatu sprzeczna z prawem jest nieważna. A o jej nieważności orzeka organ nadzoru, czyli wojewoda. Z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego wykonanie uchwały, a więc odwołanie wicestarosty, zostało z mocy prawa wstrzymane.
Jednak sąd apelacyjny wyrok zmienił. Uzasadnił, że stosunek pracy z wyboru rozwiązuje się z wygaśnięciem mandatu. Wygaśnięcie to może nastąpić przez upływ kadencji, ustąpienie z zajmowanego stanowiska (zrzeczenie się mandatu), odwołanie, a także śmierć pracownika. W razie bezprawnego odwołania pracownika zatrudnionego na podstawie wyboru, przysługują mu roszczenia przewidziane w kodeksie pracy na wypadek niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę bez wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony. Jest to roszczenie odszkodowawcze, względnie roszczenie o przywrócenie do pracy i roszczenie o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.
Odwołanemu nie przysługuje natomiast roszczenie o ustalenie pozostawania w stosunku pracy. Nie może też wystąpić z roszczeniem o przywrócenie do pracy. Nie uwzględniałoby to specyfiki stosunku pracy z wyboru jako stosunku szczególnego zaufania. Ochrona trwałości stosunku pracy z wyboru nie powinna być realizowana identycznie jak umownego stosunku pracy.
Uchwała o odwołaniu skuteczna
W rozpatrywanej przez sąd sprawie istota problemu sprowadzała się do tego, czy na skutek stwierdzenia nieważności uchwały o odwołaniu powoda ze stanowiska doszło do nawiązania stosunku pracy z powodem. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim przyjął, że czynności prawne pracodawcy dotyczące rozwiązania stosunku pracy są skuteczne i prowadzą do rozwiązania stosunku pracy, choćby były niezgodne z prawem (uchwała SN z 4 listopada 2009 r., sygn. I PZP 4/2009). Podjęcie uchwał o odwołaniu powoda było więc skuteczne. A z uwagi na fakt, że nie doszło do ponownego nawiązania z nim stosunku pracy na podstawie wyboru ani w innej formie, nie można uznać, że w spornym okresie pozostawał pracownikiem powiatu.
Co więcej, wykonalność rozstrzygnięcia nadzorczego należy łączyć z jego prawomocnością. Pojęcie prawomocności oznacza zaś, że od orzeczenia nie przysługuje już środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia. W rozumieniu materialnym prawomocne orzeczenie ma powagę rzeczy osądzonej wskutek ostatecznego zakończenia sporu między stronami i wykluczenia możliwości ponownego rozpoznania tej samej sprawy przez sąd. Rozstrzygnięcie organu nadzoru nie jest prawnie wiążące do czasu uprawomocnienia się, co oznacza, że jego moc jest niejako „zawieszona" w czasie. Dopiero upływ terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, oddalenie lub odrzucenie skargi przez sąd, czynią owo rozstrzygnięcie skutecznym. Ponadto wstrzymanie z mocy prawa wykonania uchwały, w stosunku do której organ nadzoru stwierdził nieważność, nie oznacza, że uchwała przestała istnieć. Nie doszło więc do całkowitego unicestwienia jej skutków prawnych.
