Przydrożne reklamy: ile za zajęcie pasa drogowego

Rada nie może wprowadzić własnych kryteriów, od których uzależniona jest wysokość opłaty za zajęcie pasa drogowego

Publikacja: 19.07.2012 13:42

Wysokości stawki opłaty nie można różnicować ze względu na treść reklamy

Foto: www.sxc.hu

Do takich wniosków doszedł wojewoda mazowiecki i uchylił uchwałę powiatu Otwockiego w sprawie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg powiatowych (rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody mazowieckiego z 29 czerwca 2012 r., sygn. akt LEX-I.4131.88.2012.BB).

W zakwestionowanej uchwale radni wysokość stawek uzależnili od lokalizacji urządzenia. Inne stawki uchwała przewidywała gdy zajęcie pasa drogowego następuje na obszarze zabudowanym, a inne, gdy zajęcie dotyczy pasa drogi poza takim obszarem.

Opłata za zajęcie pasa drogowego przez umieszczenie reklam stanowi iloczyn trzech czynników: powierzchni reklamy, dni zajmowania pasa drogowego oraz stawki za zajęcie jednego metra kwadratowego pasa drogowego

Ponadto uchwała uzależniała wysokość opłat, w zależności od treści umieszczonej w pasie drogowym reklamy, jak również od tego, czy taka reklama jest świetlną, czy podświetlaną.

Zdaniem wojewody mazowieckiego taka regulacja w sposób istotny narusza art. 40 ust. 9 ustawy z 21 marca 1885 r. o drogach publicznych. Przepis ten stanowi bowiem, że przy ustalaniu stawek opłaty za zajęcie pasa drogowego, uwzględnia się: kategorię drogi, której pas zostaje zajęty; rodzaj elementu zajętego pasa drogi, procentową wielkość zajmowanej szerokości jezdni, rodzaj zajęcia pasa drogowego, a także rodzaj urządzenia lub obiektu budowlanego umieszczonego w pasie drogowym.

- Enumeratywne wyliczenie w powyższym przepisie warunków uwzględnianych przy ustalaniu wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego nie pozwala jednostce samorządu terytorialnego na wprowadzenie własnych kryteriów, od których uzależniona jest wysokość stawek opłat – uzasadnia Jacek Kozłowski, wojewoda mazowiecki.

Organ nadzoru podkreślił, że stanowisko takie potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku z 14 września 2007 r. NSA stwierdził, że wyliczenie przepisie art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych czynników, które przy ustalaniu wysokości opłaty należy uwzględnić jest wyczerpujące i nie można uwzględnić innych elementów niż wymienione w tym przepisie (I OSK 298/07).

- Oznacza to, że wysokości stawki opłaty nie można różnicować na przykład ze względu na podmiot, który zajął pas drogowy, czy też ze względu na treść reklamy - podkreśla Jacek Kozłowski. – Nie zostały one bowiem w art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych wymienione – zaznacza.

Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził, że opłata za zajęcie pasa drogowego przez umieszczenie reklam stanowi iloczyn trzech czynników: powierzchni reklamy, dni zajmowania pasa drogowego oraz stawki za zajęcie jednego metra kwadratowego pasa drogowego (wyrok z 23 marca 2007 r. sygn. akt III S.A./Łd 200/06). Podobne stanowisko zajął WSA w Warszawie, który w wyroku z 6 lutego 2008 r. podkreślił, że rada nie może ustalić w uchwale odrębnej stawki opłaty dla konkretnego zajęcia. Takie działanie jest bowiem sprzeczne z prawem (VI S.A./Wa 1824/07).