Faktyczna funkcja
Sprawa ponoszenia opłat za śmieci przez właścicieli domków służących wypoczynkowi wymagała uregulowania. Odpowiedni przepis dotyczący tej kwestii obowiązuje od 1 lutego tego roku. Chodzi o art. 6 j ust 3 b ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Ministerstwo Środowiska przedstawiło 30 kwietnia swoje stanowisko w sprawie ponoszenia opłaty ryczałtowej w przypadku nieruchomości, na których znajdują się domki letniskowe, lub innych nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe.
Ministerstwo zwraca m.in. uwagę, że ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie definiuje pojęcia domku letniskowego oraz nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Dlatego pojęciom tym należy nadać znaczenie przyjęte w języku potocznym. Domki letniskowe nie służą do zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkaniowych, tylko do celów związanych z wypoczynkiem. Inne nieruchomości wykorzystywane na cele rekreacyjno-wypoczynkowe stanowią otwartą kategorię nieruchomości, o zaliczeniu do której decydują pełnione funkcje, są to np. ogródki działkowe.
Zasadniczo nieruchomości, o których mowa, są zaliczane do tych, na których się nie mieszka, ale powstają na nich odpady komunalne. Istotne jest tu nie przeznaczenie nieruchomości (np. w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego), tylko faktyczne funkcje, jakie pełnią. Jeżeli nieruchomości te są wykorzystywane do mieszkania, podpadają pod kategorię nieruchomości, w stosunku do których gmina musi zorganizować odbieranie odpadów komunalnych – wynika ze stanowiska ministerstwa. W takim też przypadku właściciel nieruchomości musi ponosić opłatę za gospodarowanie odpadami według stawek określonych dla nieruchomości, zamieszkiwanych, a nie stawkę ryczałtową.
Konieczna jest uchwała
Art. 1 pkt. 13 lit. b ustawy z 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r., poz. 87) daje możliwość ustalenia ryczałtowej stawki opłaty od nieruchomości, na których są domki letniskowe, lub od innych nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe (dodany art. 6j ust. 3b ustawy). Przepis ten dotyczy nieruchomości, w stosunku do których rada gminy podjęła uchwałę o odbieraniu odpadów komunalnych. Zgodnie z art. 6c ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w stosunku do nieruchomości, które nie są zamieszkiwane, gmina może przejąć odbiór wytwarzanych tam odpadów (przy czym może też taką uchwałę podjąć w stosunku do wszystkich lub tylko niektórych kategorii nieruchomości). To rada gminy musi zdecydować, czy obszary, na których znajdują się letniska, objąć czy nie zorganizowanym systemem odbierania odpadów. Jeżeli rada podejmie taką uchwałę, musi także uchwalić ryczałtową stawkę opłaty dla nieruchomości m.in. z domkami letniskowymi – uważa Ministerstwo Środowiska. Jeżeli rada gminy takiej uchwały nie podejmie, właściciele tych nieruchomości muszą pozbywać się odpadów, zawierając umowy z odpowiednimi firmami.
Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach rada gminy określa w drodze uchwały górne stawki opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za wyżej wymienione usługi (ceny ustalane przez przedsiębiorców nie mogą tego limitu przekroczyć).
Przykład
Rada gminy podjęła uchwałę w sprawie górnych stawek opłat z tytułu świadczenia usług usuwania odpadów. Stawkę za usuwanie odpadów przez firmy wywozowe ustalono jako określoną kwotę (np. 1,85 zł) plus obowiązujący podatek VAT. Takie uregulowanie zostało zaskarżone do sądu administracyjnego. Według skarżącego cena należna przedsiębiorcy za towar lub usługę winna uwzględniać podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli sprzedaż towaru (usługi) podlega takim obciążeniom.