Wszelkie korzyści majątkowe przyjęte przez komitet wyborczy z naruszeniem przepisów ordynacji wyborczej podlegają przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa. Jeżeli taka korzyść została zużyta lub utracona, skarb zadowoli się jej równowartością.
Przyjęcie korzyści z naruszeniem ustawy stwierdza komisarz wyborczy albo PKW w postanowieniu o odrzuceniu sprawozdania finansowego komitetu. O przepadku zaś orzeka sąd okręgowy właściwy dla siedziby organu badającego sprawozdanie. Egzekucja korzyści lub jej równowartości następuje w trybie przepisów o postępowaniu administracyjnym w administracji, a prowadzi ją naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla siedziby komitetu. Przejęte rzeczy ruchome, wierzytelności i inne prawa majątkowe spienięża się według przepisów o egzekucji należności pieniężnych w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym.
Przed egzekucją bezprawnych korzyści na rzecz Skarbu Państwa komitet wyborczy może się uchronić na trzy sposoby. Pierwszym jest ich nieprzyjmowanie, drugim – zwrot w terminie 30 dni od dnia przekazania. Trzecim – dobrowolne wpłacenie na konto właściwego urzędu skarbowego niezgodnie z ustawą przyjętych kwot albo przekazanie temu urzędowi korzyści majątkowych otrzymanych w formie niepieniężnej lub zapłatę ich równowartości.
Na dokonanie tej ostatniej czynności pełnomocnik finansowy ma 14 dni od dnia doręczenia komitetowi wyborczemu postanowienia o odrzuceniu sprawozdania albo od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu wydanego w postępowaniu wszczętym na skutek wniesienia odwołania (skargi) na odrzucenie sprawozdania finansowego.
Pamiętać należy też, aby pisemne potwierdzenie przekazania korzyści majątkowej właściwemu urzędowi skarbowemu przedstawić komisarzowi wyborczemu (PKW).
