Zanim jednak dodatek funkcyjny uwzględnimy w rachunkach, radzę zajrzeć do regulacji zakładowych. Zdarza się, że nakazują one ustalać procentowy dodatek funkcyjny od wynagrodzenia zasadniczego określonego w angażu. W ten sposób pracownik dostaje co miesiąc ryczałtowy dodatek bez względu na to, czy wtedy choruje, czy nie. Przepisy płacowe mogą też postanawiać, że dodatek ten przysługuje za czas zwolnienia lekarskiego. W takich sytuacjach nie wpływa on w żaden sposób ani na wynagrodzenie chorobowe, zasiłki chorobowe, ani świadczenie rehabilitacyjne; zwiększa natomiast zasiłki macierzyńskie i opiekuńcze.
Wyjątek stanowią dodatki funkcyjne dla niektórych urzędników podane w rozporządzeniach kwotowo. Wychodzi na to, że zainteresowani uzyskują je co miesiąc w stałej wysokości. Nie zwiększają one zatem świadczeń chorobowych oraz macierzyńskich.
[srodtytul]Za zwiększenie obowiązków[/srodtytul]
Samorządowcowi wolno nam wypłacać dodatek specjalny z tytułu okresowego zwiększenia zakresu obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań albo ze względu na charakter pracy lub warunki wykonywania pracy. Prawo do tego dodatku mogą nabyć wszyscy pracownicy z tej grupy zawodowej, różnice dotyczą jedynie jego wysokości. Maksymalnie wynosi on 50 proc. zsumowanego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. Skoro ustalamy go procentowo od poborów zasadniczych zsumowanych z dodatkiem funkcyjnym (który też stanowi odsetek wynagrodzenia zasadniczego), nie przysługuje za czas zwolnienia lekarskiego i innej absencji. Przyjmujemy go zatem do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych i macierzyńskich. Chyba że co innego mówią regulacje wewnętrzne urzędu (układ zbiorowy lub regulamin płacowy), każąc wypłacać dodatek specjalny również za okres takiej niezdolności. Wtedy w ogóle nie bierzemy go pod uwagę, obliczając wymienione świadczenia.
Ale uwaga! Dodatek z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych przysługuje do określonego terminu. Nie powiększy zatem świadczenia chorobowego należnego za okres po tym terminie.
[srodtytul]Dla kogo prowizja[/srodtytul]
Dodatkowe wynagrodzenie prowizyjne otrzymują pracownicy urzędów gmin czy marszałkowskich lub starostw powiatowych za osobiste wykonywanie czynności z zakresu egzekucji administracyjnej. Wysokość tego wynagrodzenia ustalamy na podstawie ściągniętej kwoty należności pieniężnych, objętych jednym tytułem wykonawczym. Jednorazowa kwota wynagrodzenia prowizyjnego nie może przekraczać dwukrotności najniższego wynagrodzenia zasadniczego, a miesięcznie jego pięciokrotności. Wynika tak z § 9 rozporządzenia o urzędach. Warunki przyznawania i wysokość dodatku określa kierownik urzędu. Istota prowizji polega na tym, że odzwierciedla efekty pracy danej osoby. Przysługuje zatem za czas przepracowany, wchodząc w konsekwencji do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków. Co innego mogą jednak postanawiać wewnętrzne przepisy jednostki ustalone przez kierownika.
[srodtytul]PROFITY ZA FUNKCJĘ PEŁNIONĄ W SŁUŻBIE ZDROWIA WLICZAMY DO PODSTAWY WYMIARU[/srodtytul]
[b]Podobnie należy zakwalifikować inne rekompensaty wypłacane w tych placówkach, np. za osiągnięcia naukowe czy dla ratowników medycznych[/b]
Nie zapominajmy o regulaminach wynagradzania obowiązujących w tych jednostkach. To na ich podstawie lekarzom wypłacamy pensje wraz z dodatkami w określonej wysokości.
[srodtytul]Za lojalność[/srodtytul]
Dodatek stażowy przyznajemy pracownikom publicznych zakładów opieki zdrowotnej za wypracowane lata. Wynosi 5 proc. miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego pod warunkiem przepracowania pięciu lat i wzrasta o 1 proc. za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia pułapu 20 proc. takiej podstawy. Przysługuje za dni, za które zatrudniony otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności z powodu choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które dostaje on zasiłek z ubezpieczenia społecznego. Nie pomniejszamy go zatem za czas choroby, a tym samym nie uwzględniamy w podstawie wymiaru zasiłków.
[srodtytul]Funkcyjny [/srodtytul]
Ustalając stawki dodatku funkcyjnego, powinniśmy się kierować w szczególności wielkością komórki organizacyjnej oraz stopniem trudności i złożoności wykonywanych zadań. Wynika tak z § 5 rozporządzenia z 8 czerwca 1999 r. Jego wysokość waha się w zależności od zajmowanego stanowiska, ale nie może przewyższać 50 proc. wynagrodzenia zasadniczego. Używając zwrotu „wynagrodzenie zasadnicze”, rozporządzenie z 8 czerwca 1999 r. wyraźnie sugeruje, że dodatek ten należy się za czas przepracowany. Ulega więc zawieszeniu za czas zwolnienia lekarskiego, wchodząc do podstawy wymiaru przysługujących z tego tytułu świadczeń. Przepisy wewnątrzzakładowe mogą jednak stanowić inaczej, np. że jest wypłacany za czas choroby. W takiej sytuacji nie uwzględniamy dodatku w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego.
Pamiętajmy jednak, że jest on również składnikiem przysługującym do określonego terminu, czyli do kiedy pracownik zajmuje określone stanowisko. A takie składniki wchodzą do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku należnego za okres, za który przysługuje dodatek.
[srodtytul]Za osiągnięcia naukowe[/srodtytul]
W świetle § 9 rozporządzenia z 8 czerwca 1999 r. pracownikowi działalności podstawowej ZOZ, który uzyskał stopień naukowy doktora, przysługuje dodatek. Prawo do niego mają również zatrudnieni, którzy osiągnęli stopień doktora habilitowanego lub tytuł naukowy profesora. Dodatek naukowy przysługuje co miesiąc, a jego wysokość zależy bezpośrednio od posiadanego stopnia lub tytułu. Jego wysokość to za:
- stopień doktora do 20 proc. otrzymywanego wynagrodzenia zasadniczego, nie mniej jednak niż 65 zł,
- stopień doktora habilitowanego do 30 proc. takiej podstawy, nie mniej jednak niż 125 zł,
- tytuł profesora do 50 proc. takiej podstawy, nie mniej jednak niż 185 zł.
Zainteresowany nabywa do niego prawo już od pierwszego dnia miesiąca następującego po tym, kiedy udokumentował uzyskanie stopnia np. doktora. Skoro poziom dodatku jest uwarunkowany wynagrodzeniem zasadniczym, dodatek należy się za czas przepracowany. Ulega więc zawieszeniu za czas zwolnienia lekarskiego, wchodząc do podstawy wymiaru przysługujących z tego tytułu świadczeń. Przepisy wewnątrzzakładowe mogą jednak stanowić inaczej, np. że jest wypłacany za czas choroby. W takiej sytuacji nie uwzględnimy dodatku w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego.
[srodtytul]Za gotowość do pracy[/srodtytul]
Dodatek za gotowość do pracy przysługuje za każdą godzinę pozostawania w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych poza ZOZ w wysokości 50 proc. stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego. W związku z tym że należy się za godziny gotowości do pracy, nie wypłacamy go za czas nieobecności w pracy. Pomniejszamy go zatem za czas choroby, a tym samym uwzględniamy w podstawie wymiaru zasiłków.
[srodtytul]Dla pogotowia[/srodtytul]
Zatrudnionym wykonującym zawód medyczny w zespole wyjazdowym pogotowia ratunkowego (pomocy doraźnej) należy się dodatek w wysokości 30 proc. stawki godzinowej pensji zasadniczej za każdą godzinę pracy. Zatrudnieni w pogotowiu ratunkowym (pomocy doraźnej), ale poza zespołem wyjazdowym, mają prawo do mniejszego dodatku, bo maksymalnie 20-proc. Dodatek ten należy się za godziny pracy, a więc pomniejszamy go za czas choroby i absencji zasiłkowej. Wchodzi zatem do podstawy wymiaru wynagrodzenia z art. 92 kodeksu pracy i zasiłków.
[srodtytul]O KWALIFIKACJI NAGRODY Z OKAZJI DNIA EDUKACJI DECYDUJE REGULAMIN OBOWIĄZUJĄCY U PRACODAWCY[/srodtytul]
[b]Dodatki przysługujące nauczycielom wchodzą w większości do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku chorobowego[/b]
Uprawnienia nauczycieli do dodatkowych składników wynagrodzenia zależą od długości zatrudnienia, jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć oraz od stanowiska lub funkcji.
[srodtytul]Za długą pracę[/srodtytul]
Przysługuje nauczycielom od czwartego roku pracy w wysokości 1 – 20 proc. wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok zatrudnienia. Szkoła wypłaca go wyłącznie za dni, za które zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności z powodu choroby lub sprawowania opieki nad członkiem rodziny, za które należy się zasiłek z ubezpieczenia społecznego. Skoro tak, to nie wliczamy go do podstawy wymiaru wynagrodzenia i zasiłków za okres zwolnienia lekarskiego.
[srodtytul]Motywacyjny[/srodtytul]
Dostają go pedagodzy m.in. za dobre wyniki pracy, udokumentowane osiągnięcia edukacyjne uczniów, rozwiązywanie problemów wychowawczych uczniów, udział w komisjach egzaminacyjnych, inicjowanie i stałe prowadzenie nadobowiązkowych zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych. Jego wysokość ustala – zgodnie z § 3 rozporządzenia z 2 lutego 2005 r. – w regulaminie wynagradzania organ prowadzący szkołę. Przepisy milczą na temat ich zawieszania czy pomniejszania za czas choroby. Jest to zatem kwestia pozostawiona do regulacji wewnętrznych szkół. Ale uwaga! Przysługuje on do określonego terminu. Nawet jeśli np. regulamin płacowy zaleca jego przyjmowanie do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, nie zwiększa on świadczenia należnego za okres po tym terminie.
[srodtytul]Funkcyjny[/srodtytul]
Uzyskują go – w świetle § 5 rozporządzenia z 31 stycznia 2005 r. – dyrektorzy, wicedyrektorzy szkół, wychowawcy klas, doradcy metodyczni lub nauczyciele konsultanci oraz opiekunowie stażu. Dla dwóch pierwszych stanowisk wynosi od 5 do 70 proc. wynagrodzenia zasadniczego, jakie otrzymuje pracownik, a dla pozostałych do 10 proc. tej podstawy. Używając zwrotu „wynagrodzenie zasadnicze otrzymywane przez nauczyciela”, rozporządzenie z 31 stycznia 2005 r. wyraźnie sugeruje, że dodatek ten należy się za czas przepracowany. Ulega więc zawieszeniu za czas zwolnienia lekarskiego, wchodząc do podstawy wymiaru przysługujących z tego tytułu świadczeń. Przepisy wewnątrzzakładowe mogą jednak stanowić inaczej, np. że jest wypłacany za czas choroby. W takiej sytuacji nie uwzględniamy dodatku w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego. Ale uwaga! Jest on również składnikiem przysługującym do określonego terminu, czyli do kiedy pracownik zajmuje określone stanowisko. A takie składniki wchodzą do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku należnego wyłącznie za okres, za który przysługuje dodatek.
[srodtytul]Za warunki pracy[/srodtytul]
Niektórzy nauczyciele mają prawo do dodatku za pracę w warunkach trudnych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia. Stanowią tak § 5 rozporządzenia z 2 lutego 2005 r. oraz § 8 i 9 rozporządzenia z 31 stycznia 2005 r. Do dodatku uprawnia m.in. prowadzenie:
- zajęć dydaktycznych i wychowawczych z dziećmi i młodzieżą upośledzoną umysłowo czy w szkołach przy zakładach karnych,
- praktycznej nauki zawodu w szkołach specjalnych lub w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich,
- zajęć dydaktycznych w języku obcym w szkołach z innym językiem wykładowym.
Dodatek ten przysługuje podczas faktycznego wykonywania trudnej pracy oraz w czasie niewykonywania pracy, za który przysługuje wynagrodzenie liczone jak za okres urlopu wypoczynkowego. Za czas choroby nauczycielom należą się tymczasem świadczenia ustalane inaczej niż pensja za urlop. Dlatego zasadą jest, że dodatek za pracę w warunkach trudnych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia wpływa na wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy.
[srodtytul]Nagroda[/srodtytul]
W budżetach organów prowadzących szkoły tworzy się specjalny fundusz na nagrody dla nauczycieli za ich osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze, w wysokości co najmniej 1 proc. planowanych rocznych wynagrodzeń osobowych nauczycieli. Z tego źródła pochodzą nagrody dla nauczycieli i dyrektorów szkół od organów prowadzących. Zgodnie z § 1 rozporządzenia z 6 września 2001 r. jest ona wypłacana do 14 października każdego roku z okazji Dnia Edukacji Narodowej, a w szczególnie uzasadnionych sytuacjach kiedy indziej. Zainteresowany musi jednak przepracować w danej placówce co najmniej dwa lata. Organy prowadzące ustalają kryteria i tryb przyznawania tych nagród, kierując się głównie osiągnięciami dydaktyczno-wychowawczymi, opiekuńczo-wychowawczymi oraz realizacją innych zadań statutowych szkoły. O tym, czy nagrodę tę wliczamy do podstawy wymiaru zasiłków, decyduje sposób jej wypłaty. Bez znaczenia jest przy tym opłacenie od niej składek. Jeśli według wewnętrznych przepisów płacowych obowiązujących w szkole należy ją obniżyć za okres choroby nauczyciela, wpływa na zasiłki. Gdy przysługuje w jednakowej miesięcznej wysokości, nie zwiększa tych świadczeń.
