119 zł za rok czytania RP.PL
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
Jak rozpoczęła się wojna o Trybunał Konstytucyjny
Walka o wpływy w Trybunale Konstytucyjnym, zaczęła się znacznie wcześniej zanim PiS doszedł do władzy. Konsekwencje rozwijającego się politycznego sporu okazały się destrukcyjne dla tej instytucji.
Pod koniec grudnia 2016 r. prezes Rzepliński odszedł po zakończonej kadencji, a prowadzone polityczno-prawne manewry doprowadziły do nominowania na jego miejsce sędzi Julii Przyłębskiej, która miała stać się wkrótce synonimem politycznego podboju TK. Andrzej Rzepliński i Julia Pzyłębska, w tle sędzia Piotr Pszczółkowski.
Cała historia, która doprowadziła do obecnej sytuacji w Trybunale Konstytucyjny, zaczyna się w 2010 r., kiedy prezesem zostaje prof. Andrzej Rzepliński. Jego ambicją jest reforma TK, która ma polepszyć organizację pracy i sprawność orzeczniczą tej instytucji. Zapowiada to na początku kadencji.
Inicjatyw przechodzi bez echa, ale w TK powstają sędziowskie zespoły problemowe, które mijają opracować koncepcje reform na różnych odcinkach działania TK. Oficjalnie inicjatywa zostaje ogłoszona 9 kwietnia 2011 r., podczas dorocznego Zgromadzenia Ogólnego Sędziów TK z udziałem prezydenta Bronisława Komorowskiego, premiera Donalda Tuska i przedstawicieli najwyższych władz TK . Prof. Rzepliński informuje wtedy, że prace nad projektem ustawy zostały zakończone. Nikomu nie przeszkadza, że sędziowie sami piszą sobie ustawę, która reguluje również ich sprawy socjalno-bytowe i odpowiedzialność dyscyplinarną. Hasło prezesa o tym „krawiec, który szyje garnitur dla samego siebie”, zostaje przyjęte.
Pozostało jeszcze 94% artykułu
