Urodzony w 1943 roku Edward Dwurnik to wybitny polski malarz i grafik, jedna z najbardziej rozpoznawalnych osobowości polskiej sztuki współczesnej.
W latach 1963-70 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom zdobył w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa w 1970 r. Rok później odbyła się jego debiutancka wystawa w Galerii Współczesnej w Warszawie.
Przełomowym momentem w początkowym etapie twórczości Dwurnika, było zetknięcie się w 1965 r. z pracami Nikifora, który był dla artysty najważniejszym mistrzem. Inspiracje twórczością krynickiego artysty naiwnego widać szczególnie w cyklu prac Dwurnika przedstawiających widoki miast z lotu ptaka, zatytułowanych „Podróże autostopem" – jest to cykl najliczniejszy i zarazem najbardziej rozpoznawalny.
W latach 70. Artysta zapoczątkował cykle: „Robotnicy" i „Sportowcy", które kontynuował do lat dziewięćdziesiątych, zyskując dzięki nim miano malarza PRL-owskiej codzienności. W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się bardziej ekspresyjne i dramatyczne, odnosiło się do zmian jakie zaczęły zachodzić w Polsce: Sierpnia '80, czy proroczej wizji wprowadzenia stanu wojennego.
W latach 90. artysta tworzył kontynuację „Podróży Autostopem", czyli „Błękitne miasta" przedstawiając m.in.: Londyn, Paryż, Stuttgart czy Barcelonę. Pracował także nad nowymi cyklami: „Diagonalne", „Błękitne", „Wyliczanka". Po 2000 roku zaczął zajmować się także sztuką abstrakcyjną, tworząc cykl „Dwudziesty piąty" oraz namalował serię kobiecych aktów.
Rok 2010 zaowocował niecodzienną interpretacją „Bitwy pod Grunwaldem". Do tej pory artysta stworzył niemal 5 tysięcy obrazów oraz 10 tysięcy rysunków.
Edward Dwurnik jest twórcą wielokrotnie nagradzanym, w swoim dorobku ma wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych, a jego obrazy znajdują się w kolekcjach na całym świecie.
