Dwie wyjątkowo cenne rozety pochodzące z XIII wieku: północna i południowa mają średnice 13,10 m. Fasada budynku składa się z trzech portali pokrytych gotyckimi płaskorzeźbami. Nad środkowym portalem prezentującym Sąd Ostateczny znajduje się trzecia, zachodnia rozeta, o średnicy zaledwie 9,60 m wpisująca się w środek kwadratu o boku 40 m stanowiącego fasadę katedry.
Skarbiec katedry usytuowany jest po prawej stronie budynku w Sacristie du Chapitre. Znajdowały się w nim cenne dla kultu katolickiego relikwie: fragment krzyża paschalnego oraz jeden z gwoździ ukrzyżowania zakupione przez króla Ludwika IX (kanonizowanego po śmierci w 1297 roku i znanego jako święty Ludwik) w 1242 roku pierwotnie do Sainte Chapelle i ostatecznie przeniesione do katedry Notre-Dame.
W skarbcu były również cenne dzieła sztuki złotniczej oraz między innymi XVII-wieczny hebanowo-miedziany krzyż z figurą Chrystusa wykonaną w kości słoniowej przechowywany w zaprojektowanym przez Viollet-le-Duca futerale.
W korytarzach katedry znajdowały się cenne manuskrypty, a w kaplicach liczne obrazy religijne i malowidła ścienne. U podstawy iglicy znajdowały się figury dwunastu Apostołów oraz czterech Ewangelistów. Na szczęście, wszystkie rzeźby na tydzień przed pożarem zostały zdemontowane i wysłane do Dordogne w celach konserwatorskich.
W krótkim czasie po początku pożaru wyniesiono z katedry większość dzieł sztuki. Najcenniejsza relikwia katedry, czyli Korona Cierniowa znajdowała się w iglicy, która uległa zniszczeniu.
Iglica spadając wyrwała ogromną dziurę w sklepieniu kościoła tuż obok ołtarza, który ocalał nietknięty. Dwie trzecie dachu zostały zniszczone. Ucierpiały mury nośne wewnątrz budynku, zwłaszcza dwa: Charpente de Cour pochodzący z końca XII wieku oraz krzyżujący się z nim mur nośny z początku XIII wieku.