Robert Kuśmirowski (ur. 1973) nie bez powodu określany jest „fałszerzem i manipulatorem rzeczywistości”, a także „genialnym imitatorem”. Jego projekty to najczęściej instalacje będące rekonstrukcjami małych i wielkich przedmiotów i światów - od starej stacji kolejowej z wagonem i poczekalnią dworca (już na dyplomie w ASP), poprzez pracownię artystyczną z czasów PRL-u, biblioteki, gabinety, laboratoria. Za każdym razem artysta tworzył świat łudząco przypominający istniejący w rzeczywistości, a najczęściej – przeszłości. Większość z nich jest jednorazowa, komponowana specjalnie do przestrzeni bądź sytuacji. Inscenizacyjny rozmach, dbałość o detale przywodzi na myśl budowanie teatralnych czy filmowych scenografii, do których można pisać teksty.