Aktualizacja: 18.09.2025 14:57 Publikacja: 11.04.2023 10:50
Foto: Fotorzepa/ Jerzy Dudek
Publicystyczne rozumienie „prerogatywy prezydenckiej” jako aktu całkowicie swobodnego uznania, niczym nieskrępowanego ani ograniczonego i niepodlegającego niczyjej kontroli zdominowało dyskusję w Polsce. Przypomnijmy ułaskawienia osoby, wobec której nie wydano (jeszcze) wyroku i prezydent – wedle jego słów – od tego obowiązku „uwolnił wymiar sprawiedliwości”. Albo latami uwięzione w belwederskiej zamrażarce nominacje (sędziowskie, profesorskie). A dodatkowo koncepcja ta służy usprawiedliwieniu sanacji błędów, które mogą wydarzyć się „po drodze”, aż do podpisu prezydenckiego, kończącego łańcuch zdarzeń prowadzących do powołania. Magiczna formuła: „wszak to prerogatywa”, ma wystarczyć jako uzasadnienie i legitymizacja. Czy to jednak nie klucz nazbyt uniwersalny?
Podwójna siła dziennikarstwa w jednej ofercie.
Kup roczny dostęp do PRO.RP.PL i ciesz się pełnym dostępem do The New York Times na 12 miesięcy.
W pakiecie zyskujesz nieograniczony dostęp do The New York Times, w tym News, Games, Cooking, Audio, Wirecutter i The Athletic.
Dzięki zaskakującemu zwrotowi akcji w postępowaniu dotyczącym tragicznego wypadku na autostradzie A1 Polacy dowi...
Jednym z zupełnie nowych zadań, które staje teraz przed prawnikami – zwłaszcza liderami opinii, aktywnymi w medi...
Emocji wokół sztucznej inteligencji w naszej branży jest więcej niż faktów.
Orzeczeniem z 4 września 2025 r. TSUE przypomniał dobitnie, że praworządność nie obejmuje li tylko kwestii statu...
Kilka milionów cudzoziemców, którzy w najbliższych latach mogą nabyć prawo do uzyskania polskiego obywatelstwa,...
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
