Powrót za głosem serca może się opłacić

Według dostępnych statystyk polskich powrotów z zagranicy było najwięcej w 2009, gdy Europa Zachodnia zmagała się z kryzysem finansowym i recesją. Potem jednak ich liczba zaczęła spadać, a ponownie przybywało wyjeżdżających.

Teraz w ramach nowej akcji „Rz"– „Kierunek Polska", której partnerem jest Bank Zachodni WBK, chcemy zachęcić Polaków studiujących i pracujących za granicą, by pomyśleli o powrocie do ojczyzny. A przynajmniej by nie zrywali z nią kontaktu.

– Takie inicjatywy są potrzebne, aby emigracja zarobkowa wykształconych Polaków nie przemieniła się w emigrację docelową. Warto je podejmować i wspierać również dlatego, że przed naszym krajem stoją wyzwania i szanse, do których realizacji potrzeba nam najlepszych z najlepszych specjalistów, aby Polska dołączyła do najlepszych z najlepszych gospodarek– podkreśla Mateusz Morawiecki, prezes BZWBK.

Tęsknota za bliskimi

– Fala powrotów z emigracji związana z kryzysem finansowym na Zachodzie już raczej się nie powtórzy – ocenia socjolog Izabela Grabowska-Lusińska, profesor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Szanse na powrót części Polaków, którzy w ostatnich latach wyjechali do pracy za granicą, jednak są – tym bardziej że w badaniach większość z nich nie wyklucza takiej możliwości (choć nie określają terminu powrotu).

– Mam wielu znajomych, którzy od kilku lat pracują w USA, Irlandii czy Anglii, ale chcą wrócić do Polski. Odkładają powrót, bo tam mają dużo lepsze warunki finansowe – twierdzi Mateusz Marmołowski,współwłaściciel firmy technologicznej CTAdventure, który po stypendium w Irlandii wyjechał na dwa lata do USA (rozwijał tam oddział polskiej spółki InteliWise).

Wrócił, choć miał wizę pracowniczą i jako informatyk bez trudu znalazłby dobrą posadę. Chciał jednak mieszkać w Polsce, gdzie została narzeczona, i założyć tu własną firmę.

Czy dziś przydałaby się kolejna akcja polityków na wzór tamtej z 2008 r., gdy rząd zachęcał Polaków w Wielkiej Brytanii do powrotu? Zdaniem Izabeli Grabowskiej-Lusińskiej niezależnie od działań polityków i tak głównym argumentem za powrotem do kraju są zwykle względy rodzinne, w tym tęsknota za bliskimi, kręgiem znajomych czy troska o zostawionych w Polsce rodziców.

Atrakcyjna oferta pracy

Chęci do powrotu maleją, gdy emigrant ściągnie rodzinę, uzyska uprawnienia do świadczeń socjalnych i stworzy na miejscu krąg znajomych. Mniej istotna jest długość pobytu, choć psycholodzy mówią niekiedy o granicy pięciu lat – po tym czasie zwykle trudniej zdecydować się na powrót. Aurelię Cieślińską do powrotu do Polski zachęciła atrakcyjna oferta pracy, choć po pięciu latach kariery w Szwajcarii coraz bardziej brakowało jej spontaniczności i kreatywnego podejścia rodaków do biznesu. Miała wprawdzie dobrą pracę (była menedżerem prawnym ds. kontraktów na Europę, Afrykę i Bliski Wschód w oddziale dużej amerykańskiej firmy), ale nie zastanawiała się długo, gdy zadzwonił łowca głów z propozycją objęcia stanowiska prawnika odpowiedzialnego za działalność firmy na terenie Polski w spółce globalnego lidera usług biznesowych, Capgemini.

Co prawda na tle szwajcarskich stawek poziom wynagrodzeń w Polsce nie jest tak atrakcyjny, ale za to koszty życia w kraju też są niższe. Po trzech latach pobytu i pracy w kraju Aurelia Cieślińska nie żałuje decyzji o powrocie; twierdzi, że Polska z racji dynamicznego rozwoju jest krajem ogromnych perspektyw.

Decyzja na urlopie

Docenia je też Paweł Ławecki,który spędził za granicą siedem lat. Po studiach na Politechnice Poznańskiej dwa lata był na Erasmusie w Niemczech, a potem postanowił zostać za granicą i pracować w doradztwie biznesowym. Początkowo w Niemczech, a następnie w Londynie. Po przeszło pięciu latach pracy w Wielkiej Brytanii postanowił wrócić do Polski.

– Było kilka powodów, zarówno osobistych, jak i stricte biznesowych. W Polsce, z doświadczeniem przywiezionym z Londynu, zostałem od razu włączony do najbardziej interesujących i ambitnych projektów technologicznych dla gospodarczych czempionów – wyjaśnia Paweł Ławecki, który jest dyrektorem w polskim oddziale Boston Consulting Group. Nie bez znaczenia były też kwestie finansowe; w Londynie koszty życia są bardzo wysokie, trudno myśleć o zgromadzeniu oszczędności czy kupieniu mieszkania.