W leczeniu onkologicznym kluczowe znaczenie ma czas. Im szybciej rozpocznie się leczenie, tym są większe szanse na sukces. Stąd też mamy w Polsce szybką ścieżkę onkologiczną, która może nie zawsze działa tak, jak powinna, ale faktem jest, że na rozpoczęcie leczenia nie czeka się miesiącami. 

Czytaj więcej

Choroby

Światowy Dzień Chorych na Hemofilię. Nowoczesne leczenie jest dostępne, ale nie dla wszystkich

Dostęp do leków dla chorych na hemofilię w Polsce jest dobry, ale nie wszyscy pacjenci mają szans...

Rodzice są w stanie zrobić wszystko, by uratować dziecko chore onkologicznie. I nie powinno to nikogo dziwić

Oczywiście znaczenie mają też podawane leki i nie można wykluczyć, że są też ukraińscy chorzy, którzy przyjeżdżają leczyć się w Polsce. Tak samo jak polscy pacjenci jeżdżą do Niemiec, bo mogą mieć tam dostęp do nowocześniejszych terapii. Dziwne? Nie sądzę. Niech mi ktoś pokaże normalnego rodzica, który mając chore onkologicznie dziecko nie chwyci się każdego możliwego sposobu, każdej możliwej, najmniejszej szansy, by dziecko uratować. Podobnie jak swojego męża, brata, siostrę, rodziców czy samego siebie. I jestem pewna, że pan prezydent, gdyby, nie daj Boże, znalazł się w takiej sytuacji, zrobiłby to samo. 

Z informacji podawanych przez prezydenta Nawrockiego nie wynika, że była to turystyka medyczna. A nawet jeśli tak, to są to jednostkowe przypadki. To źle, że być może nasz kraj uratował życie jakiemuś dziecku? Nie wstyd robić z tego zarzut? 

Siostra Małgorzata Chmielewska, prezeska Fundacji Domy Wspólnoty Chleb Życia i przełożona Katolickiej Wspólnoty Chleb Życia, która od początku wojny pomaga uchodźcom z Ukrainy – w tym także chorym i dzieciom – zwróciła się właśnie do prezydenta i zaprosiła go na spotkanie ze swoimi podopiecznymi. I zachęca, by im powiedzieć: „Spadaj mały, spadaj starcze, skąd przyszedłeś. Nie stać nas na ciebie, jesteś nieprzydatny, a że urodziłeś się pechowo gorzej, to nie nasz problem. (…) Gra najsłabszymi jest hańbą dla mojej Ojczyzny, podobnie jak sianie wrogości i nie ma nic wspólnego z wartościami chrześcijańskimi ani zwykłą ludzką solidarnością.”

I myśląc m.in. o dzieciach chorych onkologicznie, ale także dorosłych z rakiem, trudno się z nią nie zgodzić.