Miało być hucznie, międzynarodowo i przełomowo: światowe gwiazdy muzyki, ważni politycy i show, jakiego kraj nie widział.

Jest co świętować. Za progiem 30. rocznica wydarzeń w Stoczni Gdańskiej: powstania „Solidarności”, początku legendy Lecha Wałęsy i rozpoczęcia procesu rozsadzania od środka systemu komunistycznej opresji. Nie tylko w Polsce: w całej Europie Środkowo-Wschodniej. W exposé jesienią 2007 r. premier Donald Tusk przypominał, że wolność i solidarność, to „dwa wielkie marzenia Polaków, które narodziły się w sierpniu roku 1980”.

W lutym 2009 roku Tusk zapowiadał oszczędności na organizacji 20. rocznicy wyborów z 4 czerwca 1989 r., ale dodawał: „bardzo nam zależy na tym, aby upadek komunizmu w Europie kojarzył się jednoznacznie z »Solidarnością«, nie tylko z czerwcem, ale i z sierpniem (...). Gdańsk jest tu oczywiście symbolem najbardziej nośnym”.

I rzeczywiście, do pewnego momentu wyglądało na to, że dla Platformy uroczyste obchody 30. rocznicy Sierpnia to zadanie wagi najwyższej.

W nieoficjalnych rozmowach politycy PO nie kryli, że gdańska feta ma ostatecznie unieważnić podział na „Polskę solidarną” i „Polskę liberalną” wykreowany przez PiS w kampanii wyborczej 2005 r.

I pokaże, że przeciwnicy PiS stoją nie tam, „gdzie ZOMO”, tylko tam, gdzie Lech Wałęsa.

Jak ujawniła w marcu „Rz”, szykowały się w związku z tym dwie konkurencyjne imprezy rocznicowe. Pierwszą organizował NSZZ „Solidarność”. Głównym punktem miał być uroczysty zjazd związku, na którym obecność zapowiadał ówczesny prezydent Lech Kaczyński.

Drugą imprezę organizowało Europejskie Centrum Solidarności, któremu rząd obiecał na obchody 20 mln zł.

I to miały być te „właściwe obchody” – z udziałem premiera Tuska i wielu gości zagranicznych.

Z marcowych ustaleń „Rz” wynikało jednak, że choć przygotowania są prowadzone chaotycznie, to najbardziej uroczystości może zaszkodzić jej dwutorowość – bo wagi samej rocznicy nikt nie kwestionował.

Dziś „Gazeta Wyborcza” donosi, że budżet obchodów rocznicowych został okrojony niemal o połowę, sławy muzyki się do Gdańska nie wybierają, a zapraszaniem polityków zagranicznych MSZ po prostu się nie zajął.