Uwaga mediów skoncentrowała się na ubiegłotygodniowych wydarzeniach wokół Sejmu. Tymczasem nie dostrzega się głębszych przyczyn tak wielkiej determinacji rządu w sprawie podwyższenia wieku emerytalnego z jednej strony, a emocjonalnego zaangażowania w problem "Solidarności" z drugiej.
Staniszkis mówi o problemach Polski:
Po pierwsze – o czym pisano również w ostatnim raporcie NBP na temat inflacji – polskim fenomenem jest wzrost cen, który niemal w całości jest rezultatem decyzji rządu, podjętej w warunkach zmniejszającej się ilości pieniądza na rynku. To nie jest inflacja ekonomiczna, lecz polityczna. (...) Jednocześnie obserwujemy zasadniczą zmianę strategii walki z kryzysem w strefie euro. Nacisk Donalda Tuska na podwyższenie wieku emerytalnego do 67 lat może oznaczać podjęcie próby swego rodzaju zintegrowania rynku pracy w Polsce z rynkiem niemieckim, gdzie praca jest znacznie bardziej efektywna ze względu na poziom technologii, instytucji itd.
Te dwa posunięcia, czyli polityczna w swojej naturze inflacja, oraz gotowość do segmentacji kraju po to tylko, by zdjąć odpowiedzialność z rządzących, żeby ktoś inny rozwiązywał nasze problemy kosztem demontażu państwa, to zagrożenia, które w wystąpieniach polityków opozycji nie są wprost artykułowane. Ogólnikowe sformułowania, że wyrzuci się reformę emerytalną do kosza, jeśli się zdobędzie władzę, są niewystarczające. Trzeba przecież brać pod uwagę, że zaczyna się tworzyć sytuacja, z której może nie być odwrotu.
Profesor kończy słowami:
