Ta możliwość ogranicza się jednak wyłącznie do spraw z zakresu zwykłego zarządu, czyli zasadniczo tylko bieżących. Tak więc np. mąż nie wyręczy żony w zawarciu umowy ustanowienia hipoteki na jej panieńskiej działce.
Przedstawicielstwo ustawowe pozwalające małżonkom na wzajemne zastępowanie się dotyczy tylko zarządzania majątkiem osobistym (odrębnym). Reguły zarządzania majątkiem wspólnym, dorobkowym są odmienne.
Każde z małżonków może podejmować w odniesieniu do majątku wspólnego wszelkie działania samodzielnie. Zgody drugiego wymaga się tylko w sytuacjach wyraźnie wskazanych w art. 37 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8D5C1E3275F461E75AA5B48B36B0FAF2?id=71706]kodeksu rodzinnego i opiekuńczego[/link]. Odrębną kwestią jest teraz także zarządzanie firmą prowadzoną tylko przez męża czy żonę, również w sytuacji, gdy między nimi istnieje wspólność majątkowa.
Wzajemne przedstawicielstwo ma znaczenie, zwłaszcza gdy między małżonkami nie ma wspólności majątkowej, nie istnieje ich wspólny majątek, ale tylko majątki osobiste (odrębne). Ogranicza się ono do sytuacji typowej: gdy małżonkowie pozostają we wspólnym pożyciu, tj. mieszkają razem, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Przemijającą przeszkodą uzasadniającą korzystanie z niego może być np. choroba czy wyjazd do innej miejscowości.
Obejmuje ono tylko „sprawy zwykłego zarządu”. Z art. 29 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że na zasadzie tego przedstawicielstwa bez oddzielnego pełnomocnictwa wolno małżonkowi zwłaszcza pobierać przypadające mężowi czy żonie należności, chyba że drugi małżonek się temu sprzeciwia.