Z art. 36 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym. Z drugiej zaś strony oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, a zwłaszcza udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu tym majątkiem i o zobowiązaniach obciążających ten majątek. W pewnych zaś sytuacjach, zanim dokonają określonej czynności, muszą mieć zgodę współmałżonka.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy mówi w art. 37, że zgoda drugiego małżonka potrzebna jest na dokonanie czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. Tak samo będzie w przypadku czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia prawa rzeczowego, którego przedmiotem jest budynek lub lokal.
Również w przypadku czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa potrzebna będzie zgoda drugiego małżonka. Bez zgody nie jest też możliwa darowizna z majątku wspólnego (z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych). Jeśli zatem jedno z małżonków postanowi podarować komuś samochód, musi mieć zgodę drugiego. Jeśli jednak darowizna ma dotyczyć butelki perfum, konsultacje z drugim małżonkiem już nie będą potrzebne.
