Minister sprawiedliwości zmienił przepisy o czynnościach administracyjnych związanych z wykonywaniem aresztu oraz kar i środków skutkujących pozbawieniem wolności.
Przyjęto zasadę, że samo otrzymanie zawiadomienia o uprawomocnieniu się wyroku skazującego I instancji nie jest samoistną przesłanką do wykonywania kary więzienia, gdy skazanemu kończy się tymczasowe aresztowanie. Skutkiem będzie obowiązkowe zwolnienie, kiedy upłynie termin aresztowania, a dyrektor nie dostał w tej sprawie nakazu przyjęcia do odbycia kary.
Jeśli do kryminału trafi osoba niewłaściwa lub taka, której kara się przedawniła, dyrektor niezwłocznie powiadamia sędziego penitencjarnego. Ale samo przypuszczenie, że coś jest nie tak, nie jest podstawą odmowy wykonania orzeczenia.
Do aresztu śledczego nie można przyjąć nikogo bez ważnego dokumentu tożsamości.
Aby zapewnić właściwą izolację osób powiązanych, dzieli się je na grupy, które powinny być rozmieszczone tak, by uniemożliwić przekazywanie informacji między różnymi grupami. Podczas pobytu poza celą aresztowani nie mogą mieć możliwości nawiązania kontaktów z osobami spoza swojej grupy.