Uprawnienie to wynika z art. 101 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Przepis ten mówi, iż „prawomocny mandat karny podlega uchyleniu, jeżeli grzywnę nałożono za czyn niebędący czynem zabronionym jako wykroczenie."
Tymczasem na obecnie wydawanych drukach mandatów karnych pouczenia o uprawnieniu przysługującym na podstawie tego przepisu nie ma.
Z postulatem, aby formularz mandatu karnego zawierał treść art. 101 k.p.s.w. wystąpił w piśmie do Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego jeden z obywateli. Sprawa trafiła do Departamentu Spraw Obywatelskich Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, które negatywnie zaopiniowało ten postulat. W uzasadnieniu stanowiska Departamentu stwierdzono, że przepis ten ma bardzo wąski zakres zastosowania.
Tymczasem zdaniem Rzecznika organ wydający mandat karny jest obowiązany pouczyć sprawcę wykroczenia nie tylko o uprawnieniu i konsekwencjach nieprzyjęcia mandatu, ale także - w razie przyjęcia mandatu - o uprawnieniu do jego zaskarżenia w trybie nadzwyczajnym.
Ponadto RPO zwraca uwagę, iż opracowany przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Karnego projekt nowelizacji Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia zakłada rozszerzenie katalogu przyczyn uchylenia mandatu karnego w trybie art. 101 o przypadki, gdy grzywnę nałożono wobec osoby niebędącej sprawcą wykroczenia, a także gdy nałożono ją na osobę, która nie ponosi odpowiedzialności za wykroczenie (np. nieletniego czy niepoczytalnego).