W postępowaniu mandatowym można nakładać grzywny w drodze mandatu karnego. W grę wchodzi mandat gotówkowy, kredytowany i zaoczny.
Mandat gotówkowy wydawany jest ukaranemu po uiszczeniu grzywny bezpośrednio funkcjonariuszowi, który go nałożył (może być stosowany jedynie wobec osoby czasowo przebywającej na terytorium Polski lub nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania lub pobytu). Mandat staje się prawomocny z chwilą uiszczenia grzywny funkcjonariuszowi, który ją nałożył (i to jedynie w polskiej walucie).
Mandat kredytowany jest wydawany ukaranemu za pokwitowaniem odbioru (może nim być nałożona grzywna wobec osoby, która nie podlega ukaraniu mandatem karnym gotówkowym). Mandat karny kredytowany zawiera pouczenie o obowiązku uiszczenia grzywny w terminie siedmiu dni od daty przyjęcia mandatu oraz o skutkach nieuiszczenia grzywny w terminie. Osoba, na którą nakładana jest grzywna w drodze takiego mandatu, ma prawo do odmowy jego przyjęcia – o przysługującym jej prawie ma obowiązek poinformować funkcjonariusz.
Ostatni rodzaj mandatu, zaoczny, wydawany jest po stwierdzeniu wykroczenia, którego sprawcy nie zastano na miejscu, gdy nie zachodzi wątpliwość, kto nim jest (mandat funkcjonariusz pozostawia w takim miejscu, aby sprawca mógł go niezwłocznie odebrać). Osoba ukarana na podstawie pozostawionego mandatu jest informowana, gdzie w terminie siedmiu dni od daty wystawienia może uiścić grzywnę oraz o skutkach jej nieuiszczenia w tym terminie.