Ubój rytualny a prawo unijne: opinia rzecznika Trybunału Sprawiedliwości UE

Muzułmańskie święto ofiarowania jest obchodzone każdego roku przez okres trzech dni. Praktykujący muzułmanie uważają, że do ich obowiązków religijnych należy ubicie lub zlecenie ubicia – najlepiej pierwszego dnia tego święta – zwierzęcia, którego mięso jest następnie częściowo spożywane w gronie rodzinnym, a częściowo rozdzielane między potrzebujących, sąsiadów i członków dalszej rodziny.

Od 1998 r. uregulowania belgijskie stanowiły, że ubój wymagany przez obrzęd religijny mógł być dokonywany jedynie w rzeźniach zatwierdzonych lub tymczasowych. W związku z tym właściwy minister zatwierdzał co roku ubojnie tymczasowe, które wspólnie z zatwierdzonymi rzeźniami pozwalały na prowadzenie uboju rytualnego podczas muzułmańskiego święta ofiarowania, wypełniając w ten sposób braki w zakresie zdolności przerobowych wynikające ze wzrostu popytu w tym okresie. W 2014 r. minister w Regionie Flamandzkim ogłosił, że nie będzie już udzielać zezwoleń ubojniom tymczasowym ze względu na to, iż takie zezwolenia są sprzeczne z prawem Unii, a w szczególności z przepisami rozporządzenia w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania. Od 2015 r. wszelki ubój zwierząt bez ogłuszenia, nawet w ramach muzułmańskiego święta ofiarowania, powinien być zatem dokonywany jedynie w zatwierdzonych rzeźniach. W tej sytuacji w 2016 r. różne muzułmańskie związki wyznaniowe i organizacje sprawujące nadzór nad meczetami pozwały do sądu Region Flamandzki. Zakwestionowały ważność niektórych przepisów wspomnianego rozporządzenia, zwłaszcza w kontekście wolności religii.